Casida de la mujer tendida / Federico García Lorca

CASIDA DE LA MUJER TENDIDA

Verte desnuda es recordar la Tierra.
La Tierra lisa, limpia de caballos.
La Tierra sin un junco, forma pura
cerrada al porvenir: confín de plata.

Verte desnuda es comprender el ansia
de la lluvia que busca débil talle
o la fiebre del mar de inmenso rostro
sin encontrar la luz de su mejilla.

La sangre sonará por las alcobas
y vendrá con espada fulgurante,
pero tú no sabrás dónde se ocultan
el corazón de sapo o la violeta.

Tu vientre es una lucha de raíces,
tus labios son un alba sin contorno,
bajo las rosas tibias de la cama
los muertos gimen esperando turno.

Federico García Lorca





CASIDA OF THE RECUMBENT WOMAN

To see you naked is to recall the earth.
The smooth earth, cleared of horses,
the earth reedless, a pure form,
closed to the future: a silver boundary.

To see you naked is to understand
the concern of rain in search of a frail waist,
or the fever of the vast-faced sea
without finding the light of its cheek.

Blood will ring in the alcoves
and appear with lightning swords,
but you'll not know where lie concealed
the heart of toad or the violet.

Your belly is a combat of roots,
your lips a dawn without contour.
Beneath the bed's tepid roses
the dead groan, waiting their turn.

Federico García Lorca

Translated by Michael Smith





CASIDA DE LA FEMME COUCHEE

Te voir nue, c’est se rappeler la Terre,
la Terre lisse et vierge de chevaux,
la Terre sans aucun jonc, forme pure,
fermée à l’avenir : confins d’argent.

Te voir nue, c’est comprendre l’anxiété
de la pluie cherchant la fragile tige,
la fièvre de la mer au visage immense
sans trouver l’éclat de sa joue.

Le sang sonnera à travers les lits
et viendra tenant son fer fulgurant,
mais toi tu ne sauras pas où se cachent
le cœur de crapaud ou la violette.

Ton ventre est une lutte de racines,
tes lèvres sont une aube sans contour.
Sous les roses tièdes de ton lit
gémissent les morts, attendant leur tour.

Federico García Lorca

Traduction de Claude Couffon et de Bernard Sesé

(Federico Garcia Lorca, Divan du Tamarit. Poésies III, 1926-1936)





CACIDA DA MULHER DEITADA

O ver-te nua é recordar a Terra,
a Terra lisa, limpa de cavalos.
A Terra sem um junco, forma pura
e cerrada ao porvir: confim de prata.

O ver-te nua é compreender a ânsia
da chuva que procura um corpo frágil,
ou a febre do mar de imenso rosto
sem encontrar a luz da tua face.

O sangue soará pelas alcovas
e virá com espadas fulgurantes,
mas tu não saberás onde se ocultam
o coração de sapo ou a violeta.

Teu ventre é uma luta de raízes,
teus lábios uma aurora sem contorno.
Debaixo das rosas tépidas da cama,
à espera de vez, gemem os mortos.

Federico García Lorca

Tradução de José Bento

"Diván del Tamarit" in Antologia Poética, Lisboa, Relógio d'Água, 1993.





CASIDA DELLA DONNA CORICATA

Vederti nuda è ricordare la terra.
La terra liscia, libera di cavalli.
La terra senza un giunco, forma pura
chiusa all'avvenire: confine d'argento.

Vederti nuda è comprendere l'ansia
della pioggia che cerca un debole stelo
o la febbre del mare dall'immenso volto
che non incontra la luce della sua guancia.

Il sangue risuonerà nelle alcove
e verrà con spada folgorante,
ma tu non saprai dove si nascondono
il cuore di rospo e la viola.

Il tuo ventre è una lotta di radici,
le tue labbra sono un'alba senza contorno,
sotto le rose tepide del letto
i morti gemono aspettando il loro turno.

Federico García Lorca





UZANMIŞ BİR KADINA KASİDE

seni çıplak görmek, toprağı anmak demek
toprak, dümdüz uzanan, atların çiğnemediği
sürüp yeşertmediğim, salt biçim olan toprak
o gümüşten sınıra, geleceğe, kapalı

seni çıplak görmek anlamaktır tutkusunu
ince bir bel arayan yağmurun
yahut, yanağının aydınlığını bulamayan
koca denizin yanıp tutuşmasını

kanlar uğuldayacak yataklarda
ateşten kılıçlarla gelecek
bilmeyeceksin ama nerede gizlendiğini
kurbağa yüreğinin, mor menekşeciğin

kökler birbirine girmiş karnında
dudaklarını, bir gündoğusu, sınırsız
yatağın ılık güllerinin altında
bekliyor sırasını ölüler, gamsız

Federico García Lorca

Çeviri: Bilge Karasu





DİNLENEN KADINA KASİDE

Seni çıplak görmek, toprağı hatırlamaktır.
Düzgün toprağı, atlardan temizlenmiş.
Gümüş sınırlı o kamışsız toprağı,
Geleceğe kapanmış sağ durumuyla.

Seni çıplak görmek, arzusunu anlamaktır yağmurun
Her zaman o çelimsiz biçimleri arayan,
Ya da ateşini denizin, kocaman yüzü
Yanıklarının ışığını bulamadığı an.

Kan yankılanacak yatak odalarından,
Parıldayan bir kılıçla gelecek;
Ama kurbağanın morun yüreği
Nerde saklanmış, bilmeyeceksin.

Senin karnın köklerin savaşıdır,
Sisli bir şafaktır dudakların.
Sıralarını beklerken ölüler inler
Ilık gülleri altında yatağın.

Federico García Lorca

Çeviri: Ülkü Tamer

Nude, Oil on canvas, 1917, by Amedeo Modigliani