21 Mart 2021 Pazar

Solitude / Louise Glück

Solitude

It’s very dark today; through the rain,
the mountain isn’t visible. The only sound
is rain, driving life underground.
And with the rain, cold comes.
There will be no moon tonight, no stars.

The wind rose at night;
all morning it lashed against the wheat –
at noon it ended. But the storm went on,
soaking the dry fields, then flooding them –

The earth has vanished.
There’s nothing to see, only the rain
gleaming against the dark windows.
This is the resting place, where nothing moves –

Now we return to what we were,
animals living in darkness
without language or vision –

Nothing proves I’m alive.
There is only the rain, the rain is endless.

Louise Glück





Soledad

Está muy oscuro hoy; a través de la lluvia,
la montaña no es visible. El único sonido
es la lluvia, llevando vida bajo tierra.
Y con la lluvia, viene el frío.
No habrá luna esta noche, ni estrellas.

El viento se eleva hacia la noche;
toda la mañana fustigó al trigo –
al mediodía terminó. Pero llegó la tormenta,
impregnando los campos secos, luego inundándolos –

La tierra se ha desvanecido.
No hay nada que ver, solo la lluvia
destellando contra las ventanas oscuras.
Este es el lugar del descanso, donde nada se mueve –

Ahora regresamos a lo que éramos,
animales viviendo en la oscuridad
sin lenguaje o visión –

Nada prueba que estoy viva.
Tan solo hay lluvia, la lluvia es infinita.

Louise Glück

Traducción al español por Alejandro Rodríguez Morales





Solitudine

E’ molto buio oggi; attraverso la pioggia,
la montagna non si vede. L’unico suono
è la pioggia, spinge la vita sottoterra.
E con la pioggia, viene il gelo.
Non ci sarà luna stanotte, né stelle.

Di notte il vento è aumentato;
per tutta la mattina ha frustato il grano—
a mezzogiorno è finito. Ma la tempesta è andata avanti,
inzuppando i campi secchi, poi inondandoli—

La terra è sparita.
Non c’è nulla da vedere, solo la pioggia
che fiammeggia contro le finestre oscure.
Questo è il luogo del riposo, dove niente si muove—

Ora torniamo a ciò che eravamo,
animali che vivono al buio
senza lingua o visione—

Nulla dimostra che sono viva.
C’è solo la pioggia, la pioggia è infinita.

Louise Glück

Traduzione di Viola Di Grado





Yalnızlık

Hayli karanlık bugün; yağmurun arasından
görünmüyor dağ. Hayatı yeraltına sürükleyen
yağmurdur tek ses.
Ve yağmurla birlikte gelir soğuk.
Bu gece ay olmaz, yıldızlar da.

Rüzgâr geceleyin yükseldi;
sabah boyunca kamçıladı buğdayı –
öğle vakti dindi. Fakat fırtına devam etti,
ıslattı kuru tarlaları, sonra sel olup taştı –

Yok oldu toprak.
Görülecek bir şey yoktu, yalnızca yağmur
ışıldıyordu karanlık pencerelere karşı.
Hiçbir şeyin kımıldamadığı dinlenme yeridir burası –

Şimdi dönüyoruz olduğumuz şeye,
dilsiz ve imgelemsiz olarak
karanlıkta yaşayan hayvanlara –

Hayatta olduğumun hiçbir kanıtı yok.
Yalnızca yağmur var, sonsuz yağmur.

Louise Glück (d.1943, ABD)

(2020 Nobel Edebiyat Ödülü)

Çeviren: İsmail Haydar Aksoy


Photo by Felicia Simion

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder