La casa in collina / Cesare Pavese

"Ci si sente umiliati perché si capisce – si tocca con gli occhi – che al posto del morto potremmo essere noi: non ci sarebbe differenza, e se viviamo lo dobbiamo al cadavere imbrattato. Per questo ogni guerra è una guerra civile: ogni caduto somiglia a chi resta, e gliene chiede ragione.

Io non credo, che possa finire. Ora che ho visto cos'è la guerra, cos'è la guerra civile, so che tutti, se un giorno finisse, dovrebbero chiedersi: – E dei caduti che facciamo? Perché sono morti? – Io non saprei cosa rispondere. Non adesso, almeno. Né mi pare che gli altri lo sappiano. Forse lo sanno unicamente i morti, e soltanto per loro la guerra è finita davvero."

Cesare Pavese - (La casa in collina / 1949)





"One feels humiliated because one understands – touching it with one's eyes – that we might be in their place ourselves: there would be no difference, and if we live we owe it to this dirtied corpse. That is why every war is a civil war; every fallen man resembles one who remains and calls him to account.

I don't believe it can end. Now that I've seen what war is, what civil war is, I know that everybody, if one day it should end, ought to ask himself: "And what shall we make of the fallen? Why are they dead?" I wouldn't know what to say. Not now, at any rate. Nor does it seem to me that the others know. Perhaps only dead know, and only for them is the war really over."

Cesare Pavese - (The house on the hill / 1949)





"İnsan utanç duyuyor; çünkü birbirini çok iyi anlıyor - gözler birbirine değsin yeter - . O ölünün yerinde bizler de olabilirdik: Hiç fark etmezdi ve eğer yaşıyorsak bunu o kana bulanmış cesede borçluyuz. Bu yüzden her savaş sivil bir savaştır. Her şehit olan ayakta kalana benzer ve ona bunun nedenini sorar.

Ben bitebileceğine inanmıyorum. Şimdi savaşın ne olduğunu, sivil savaşın ne olduğunu gördükten sonra, biliyorum ki, savaş günün birinde biterse herkes şöyle soracak: "Peki, ya şehitleri ne yapacağız? Neden öldüler?" Ben ne yanıt vereceğimi bilemezdim. En azından şimdi bilmiyorum. Başkalarının da bilebildiğini sanmıyorum. Belki de bunun yanıtını bir tek ölüler biliyorlardır ve savaş yalnızca onlar için gerçekten bitti."

Cesare Pavese - (Tepedeki Ev / 1949)

Çeviri: Eren Cendey (Can Yayınları)

"Grief", Families identify the dead, Kerch, Crimea, Ukraine, 1942, by Dmitri Baltermants