Σάρκινος λόγος / Γιάννης Ρίτσος

Σάρκινος λόγος

Θέλω να περιγράψω το σώμα σου. Το σώμα σου είναι απέραντο. Το σώμα σου

είναι ένα λεπτό ροδοπέταλο σ' ένα ποτήρι καθαρό νερό. Το σώμα σου

ένα άγριο δάσος με σαράντα μαύρους ξυλοκόπους. Το σώμα σου

βαθειές νοτισμένες κοιλάδες πριν βγει ο ήλιος. Το σώμα σου

δυό νύχτες με καμπαναριά, με διάττοντες και μ' εκτροχιασμένα τραίνα.

Το σώμα σου

ένα ημίφωτο μπαρ με μεθυσμένους ναύτες και καπνέμπορους· χτυπάνε στράκες,

σπάζουν ποτήρια, φτύνουν, βλαστημούν. Το σώμα σου

ένας ολάκερος στόλος – υποβρύχια, θωρηκτά, κανονιοφόροι· θορυβώδεις

άγκυρες ανεβαίνουν· τρέχουν νερά στο κατάστρωμα· ένας μούτσος

πηδάει απ' το κατάρτι στη θάλασσα. Το σώμα σου

πολύφωνη σιωπή σκισμένη από 5 μαχαίρια, 3 ξιφολόγχες κ' 1 σπαθί. Το σώμα σου

μια διάφανη λίμνη, – στο βυθό της φαίνεται η λευκή βουλιαγμένη πολιτεία.

Το σώμα σου

ένα τεράστιο ακάθεκτο χταπόδι μες στη γυάλα του φεγγαριού

με ματωμένα πλοκάμια

πάνω απ' τις φωταγωγημένες λεωφόρους, όπου το απόγευμα

πέρασε αργόπρεπα η κηδεία του τελευταίου αυτοκράτορα.

Πολλά λουλούδια πατημένα

μένουν στην άσφαλτο βρεγμένα με βενζίνη. Το σώμα σου

ένα παλιό μπορντέλο της οδού Προαστίου με γριές πουτάνες, βαμμένες

με λιπαρά φτηνά κραγιόνια· φοράνε ψεύτικες μακριές βλεφαρίδες·

είναι και μια νεαρή πρωτόπειρη, – ηδονίζεται μ' όλους τους πελάτες,

αφήνει τα λεφτά στο κομοδίνο της, ξεχνάει να τα μετρήσει. Το σώμα σου

είναι ένα ρόδινο μικρό κορίτσι· κάθεται κάτω απ' τη μηλιά και τρώει

μια φέτα φρέσκο ψωμί και μια κόκκινη αλατισμένη ντομάτα· κάθε τόσο

χώνει κ' ένα άνθος της μηλιάς στα στήθη της. Το σώμα σου

ένα τζιτζίκι στ' αυτί του τρυγητή, – ρίχνει μια σκιά μενεξελιά

στον μελαμψό λαιμό του

και τραγουδάει μονάχο του όσα δεν μπορούν να πουν όλα μαζί τα σταφύλια.

Το σώμα σου

είναι ένα ξάγναντο μεγάλο αλώνι στην κορφή του λόφου –

έντεκα ολόλευκα άλογα αλωνίζουνε τα στάχυα της Γραφής· χρυσάφι τ' άχυρα

καρφώνουνε μικρούς καθρέφτες στα μαλλιά σου και λαμποκοπούν

τα τρία ποτάμια

όπου μεγάλες μαύρες αγελάδες με αδαμάντινα στέμματα σκύβουν,

πίνουν νερό και κλαίνε. Το σώμα σου είναι απέραντο.

Το σώμα σου απερίγραπτο. Και θέλω να το περιγράψω,

να το κρατήσω πιο σφιχτά στο σώμα μου, να το χωρέσω και να με  χωρέσει.

Αθήνα 18.11.80

Γιάννης Ρίτσος - (Ερωτικά)

"I want to describe your body. Your body is limitless. Your body

is a delicate rose petal in a glass of clear water. Your body

is a wild forest with forty black woodcutters. Your body

is deep humid valleys before the sun rises. Your body

is two nights with bell towers, with shooting stars and derailed trains.

(...)

Your body is limitless.

Your body is indescribable. And I want to describe it,

To hold it tightly against my body, to contain it and be contained."

Yiannis Ritsos - (Erotica; 1980 -1981)

XI

Quiero describir tu cuerpo. Tu cuerpo es infinito.

Tu cuerpo es un delicado pétalo de rosa en un vaso de agua pura.

Tu cuerpo un bosque salvaje con cuarenta leñadores negros.

Tu cuerpo profundos valles húmedos antes de salir el sol.

Tu cuerpo dos noches con campanarios, estrellas fugaces y trenes descarrilados.

Tu cuerpo un bar a media luz con marineros ebrios y vendedores de tabaco;

suena un estrépito, rompen vasos, escupen, blasfeman.

Tu cuerpo una flota completa: submarinos, acorazados, cañoneros;

ruidosas anclas se levan; corre agua por la cubierta;

un grumete salta del mástil al mar.

Tu cuerpo polifónico silencio rasgado por cinco cuchillos, tres bayonetas y una espada.

Tu cuerpo un lago diáfano: en el fondo se ve la ciudad blanca sumergida.

Tu cuerpo un enorme pulpo impetuoso en la pecera de la luna 

con tentáculos ensangrentados sobre las avenidas iluminadas,

por donde pasaron parsimoniosas por la tarde las exequias del último emperador. 

Muchas flores pisoteadas quedan en el asfalto empapadas de gasolina.

Tu cuerpo un antiguo burdel de la calle Suburbio con putas viejas,

pintadas con grasientas barras de labios baratas. 

Llevan largas pestañas postizas; hay también una joven inexperta: 

disfruta con todos los clientes, deja el dinero en la mesilla, olvida contarlo.

Tu cuerpo es una niña sonrosada; se sienta bajo el manzano y come una rebanada de pan fresco

y un rojo tomate sazonado; y a menudo mete una flor de manzano entre sus pechos.

Tu cuerpo una cigarra en el oído del vendimiador: arroja una sombra violácea en su cuello moreno

y canta sola lo que no pueden decir todas las uvas juntas.

Tu cuerpo es una inmensa era prominente en la cima de la colina 

once caballos níveos trillan las espigas de las Escrituras;

las pajas de oro clavan pequeños espejos en tu cabello y esplenden los tres ríos

donde grandes vacas negras con coronas diamantinas se agachan, beben agua y lloran.

Tu cuerpo es infinito. Tu cuerpo, indescriptible.

Y quiero describirlo, tenerlo más apretado contra mi cuerpo, abarcarlo y que me abarque. 

Yannis Ritsos - (Erótica; 1980 - 1981)

De la edición, introducción y notas: Juan Merino Castrillo

TENSÖZ

Bedenini betimlemek istiyorum. Uçsuz bucaksızdır bedenin.

ince bir gül tacı bir bardak tertemiz suda. Bedenin

bir yaban orman kırk kara oduncuyla. Bedenin

derin buğu basmış ovalar güneş doğmadan önce. Bedenin

çan kuleli, kuyrukluyıldızlı iki gece, trenleri raydan çıkmış. Bedenin

loş bir meyhane, sarhoş gemiciler ve tecimenleriyle; kadeh tokuşturuyor,

kırıyor bardakları, tükürüyor, küfürler savuruyorlar. Bedenin

koca bir donanma – denizaltılar, zırhlılar, kruvazörler;

demir alıyor gürültüyle; sular akıyor güvertede; direkten

denize atılıyor bir miço. Bedenin ışıl ışıl suskunluk,

5 bıçakla, 3 süngü ve l kılıçla parçalanmış. Bedenin

saydam bir göl – o batık beyaz kent görünüyor dibinde. Bedenin

kocaman kıpır kıpır bir ahtapot ayın livarı içinde, kanlı kollarla

ışıklandırılmış caddelerin tepesinde, ikindi vakti

son imparatorun cenazesi geçmişti oradan alaylarla. Bir sürü

ezilmiş çiçek asfalt üzerinde benzinle ıslanmış. Bedenin

eski bir genelev Proastion sokağında yaşlı orospularla, ucuz

yağlı kalemlerle boyanmış; uzun takma kirpikleri var,

bir de genç torlak biri var – bütün müşterilerle yatıyor,

paralan komodinin üzerinde bırakır, unutur saymayı. Bedenin

gülpembe bir küçük kız; elma ağacının altına oturmuş, elinde

bir dilim taze ekmek ve tuza banıp kırmızı domates yiyor; bir de

bir elma çiçeği var durmadan sıkıştırıp duruyor göğsüne. Bedenin

kulağında bir cırcırböceği bağ bozanın – menekşe bir gölge düşüyor koyu esmer boynuna

ve tüm üzümlerin söylemediklerinin türküsünü söylüyor tek başına.

Bedenin tepe doruklarında kayran büyük bir harmanyeri –

on bir bembeyaz at harmanlıyor başaklarını Kutsal Kitabın; altın

başaklar küçük aynalar çakıyor saçına ve parıldıyor üç ırmak

elmas taçlı kocaman kara ineklerin eğilip

su içtiği ve ağladığı. Uçsuz bucaksızdır bedenin.

Betimlenmez bedenin senin. Ben de kalkmış onu betimlemeye

bedenime sımsıkı bastırmaya, onu kendime sığdırmaya ve ona sığmaya çalışıyorum.

Yannis Ritsos - (Erotika; 1980 -1981)

Çeviri: Herkül Millas & Özdemir İnce

Model: Silia Psychi