sesinin bir yarısını sadece kendine sakla,
hep kendine.
Seni kimsenin anlamadığı bir yerde,
haykır söylediklerini,
orada duy ve dinle.
Alçalan ve güneşini kapatan,
bulutların arasından bul kendini,
sonra da izle.
İçindeki devin bir elini sadece sen tut,
sen sık,
sen bırak,
sen acıt tüm gücünle.
Rüzgarın aniden çıkışı gibi,
üşüt ellerini ve sırtını.
Orada şekillen,
beni orada bekle...
Sahir Üzümcü
Unknown photographer |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder