21 Ağustos 2013 Çarşamba

O que há em mim é sobretudo cansaço / Fernando Pessoa

O que há em mim é sobretudo cansaço

O que há em mim é sobretudo cansaço
Não disto nem daquilo,
Nem sequer de tudo ou de nada:
Cansaço assim mesmo, ele mesmo,
Cansaço.

A subtileza das sensações inúteis,
As paixões violentas por coisa nenhuma,
Os amores intensos por o suposto alguém.
Essas coisas todas -
Essas e o que faz falta nelas eternamente -;
Tudo isso faz um cansaço,
Este cansaço,
Cansaço.

Há sem dúvida quem ame o infinito,
Há sem dúvida quem deseje o impossível,
Há sem dúvida quem não queira nada -
Três tipos de idealistas, e eu nenhum deles:
Porque eu amo infinitamente o finito,
Porque eu desejo impossivelmente o possível,
Porque eu quero tudo, ou um pouco mais, se puder ser,
Ou até se não puder ser...

E o resultado?
Para eles a vida vivida ou sonhada,
Para eles o sonho sonhado ou vivido,
Para eles a média entre tudo e nada, isto é, isto...
Para mim só um grande, um profundo,
E, ah com que felicidade infecundo, cansaço,
Um supremíssimo cansaço.
Íssimo, íssimo. íssimo,
Cansaço...

Álvaro de Campos - (Fernando Pessoa)





Lo que hay en mí es sobre todo cansancio

Lo que hay en mí es sobre todo cansancio;
No de esto ni de aquello,
ni siquiera de todo o de nada:
Cansancio tal cual, en sí mismo,
cansancio.

La sutileza de las sensaciones inútiles,
las pasiones violentas por nada,
los amores intensos por lo imaginado en alguien,
todas esa cosas
-éstas y lo que en ellas falta eternamente-;
todo esto hace un cansancio,
este cansancio,
cansancio.

Hay sin duda quien ama lo infinito,
hay sin duda quien desea lo imposible,
hay sin duda quien nunca quiere nada;
tres tipos idealistas, y yo ninguno de ellos:
Porque yo amo infinitamente lo finito,
porque yo deseo imposiblemente lo posible,
porque lo quiero todo, y un poco más si puede ser,
y hasta si no puede ser…

¿Y el resultado?
Para ellos la vida vivida o soñada,
para ellos el sueño soñado o vivido,
para ellos la media entre todo y nada; es decir, esto…
Para mí sólo un grande, un profundo
y, ah, con qué felicidad, infecundo cansancio,
un supremísimo cansancio,
ísimo, ísimo, ísimo,
Cansancio…

Álvaro de Campos - (Fernando Pessoa)





What I feel more than anything is tiredness

What I feel more than anything is - tiredness -
Not that I'm tired of anything in particular,
Nor even of anything, or nothing,
Tiredness only, only tiredness.

The subtlety of useless feelings,
Violent emotions felt for absolutely nothing,
Passionate love for what I think I see in someone,
All that stuff -
That stuff and what it is forever lacking,
All that makes for tiredness,
This tiredness,
Tiredness.

There's bound to be someone loving the infinite,
There's bound to be someone wanting the impossible,
There's bound to be someone wanting nothing,
Three kinds of idealist and none of them me:
For I love what's finite, infinitely,
For I love what's possible, impossibly,
For I want everything, or a bit more, if possible,
Or even if not possible...

And the result?
For them, lives lived or dreamed,
For them dreams dreamed or lived,
For them the in-between of everything and nothing...
For me, just a great, deep,
Blissfully barren tiredness,
Utter tiredness,
Utter, utter, utter
Tiredness...

Álvaro de Campos - (Fernando Pessoa)

Translated by Anthony Weir





Quello che c'è in me è soprattutto stanchezza

Quello che c'è in me è soprattutto stanchezza
non di questo o di quello
e neppure di tutto o di niente:
stanchezza semplicemente, in sé,
stanchezza.

La sottigliezza delle sensazioni inutili,
le violente passioni per nulla,
gli amori intensi per ciò che si suppone in qualcuno,
tutte queste cose -
queste e cio' che manca in esse eternamente -
tutto ciò produce stanchezza,
questa stanchezza,
stanchezza.

C'è senza dubbio chi ama l'infinito,
c'è senza dubbio chi desidera l'impossibile,
c'è senza dubbio chi non vuole niente -
tre tipi di idealisti, e io nessuno di questi:
perchè io amo infinitamente il finito,
perchè io desidero impossibilmente il possibile,
perchè voglio tutto, o ancora di più, se può essere,
o anche se non può essere...

E il risultato?
Per loro la vita vissuta o sognata,
per loro il sogno sognato o vissuto,
per loro la media fra tutto e niente, cioè la vita...
Per me solo una grande, una profonda,
e, ah, con quale felicità, infeconda stanchezza,
una supremissima stanchezza,
issima, issima, issima,
stanchezza...

Álvaro de Campos - (Fernando Pessoa)





YORGUNLUK

İçimdeki şey bütün yorgunlukların üstünde.
Sebebi ne şu ne bu,
Hatta ne her şey ne de hiçbir şey:
Yorgunluk bizzat, sadece kendisi,
Yorgunluk.

Yararsız duyumların incecikliği,
Sebepsiz baş gösteren şiddetli tutkular,
İnsanlarda var sandığımız şeye duyulan yoğun sevgi,
Bütün bu şeylerin hepsi-
Bunlar, ve onlarda ezeleninden eksik olan şey-,
Bütün bunlar yorgunluğa yol açar,
Bu yorgunluğa,
Yorgunluğa.

Kuşkusuz sonsuzu sevenler vardır,
Kuşkusuz imkansızı arzulayanlar vardır,
Kuşkusuz hiçbir şey istemeyenler vardır.
Üç tür idealist bunlar, ve ben onlardan biri değilim:
Çünkü benim sonluya sonsuz sevgim var,
Çünkü benim mümküne imkansız arzum var,
Çünkü ben her şeyi istiyorum, ya da birazcık fazlasını, olabilirse,
Olamazsa bile hatta...

Peki ya sonuç?
Onlar için, yaşanan ya da düşlenen hayat,
Onlar için, düşlenen ya da yaşanan düş,
Onlar için, her şey ile hiçbir şeyin arasındaki, yani, yani...
Benim için, sadece bir büyük, bir derin,
Ve ah! meyvesiz mutluluğuyla, yorgunluk,
Bir yüce ve mübalağa yorgunluk,
Mübalağa, mübalağa, mübalağa
Yorgunluk.

Fernando Pessoa

Álvaro de Campos - (Fernando Pessoa)


Photo by Alena Goncharova



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder