Complaint / William Carlos Williams

Complaint

They call me and I go.
It is a frozen road
past midnight, a dust
of snow caught
in the rigid wheeltracks.
The door opens.
I smile, enter and
shake off the cold.
Here is a great woman
on her side in the bed.
She is sick,
perhaps vomiting,
perhaps laboring
to give birth to
a tenth child. Joy! Joy!
Night is a room
darkened for lovers,
through the jalousies the sun
has sent one golden needle!
I pick the hair from her eyes
and watch her misery
with compassion.

William Carlos Williams - (1883-1963)





Lamento

Me llaman y voy.
Es un camino helado
después de medianoche,
una nevisca atrapada
en los tiesos carriles.
Se abre la puerta.
Sonrío, entro y
me sacudo el frío.
Hay una mujer corpulenta
de costado en la cama.
Está enferma,
acaso vomitando,
acaso esforzándose
para dar a luz
su décimo hijo. ¡Alegría! ¡Alegría!
¡La noche es un cuarto
oscurecido para amantes,
a través de las persianas el sol
ha enviado una aguja dorada!
le aparto el pelo de los ojos
y contemplo su dolor
compadeciéndome.

William Carlos Williams - (1883-1963)

Versión: Alberto Girri





ŞİKÂYET

Beni çağırıyorlar, gidiyorum.
Yol buz tutmuş.
vakit gece yarısını geçmiş,
Kar döküntüleri
Sert tekerlek izlerine yakalanmış.
Kapı açılıyor.
Gülümseyip giriyorum ve
silkiniyorum soğuğu.
İşte bir büyük kadın
yan yatıyor yatakta.
Hasta,
Belki kusuyor,
belki sancı çekiyor
doğurmak için
onuncu çocuğunu. Sevinç! Sevinç!
Sevenler için karartılmış
bir odadır gece;
jaluzilerin arasından güneş
bir altın iğne göndermiş!
Kadının saçını topluyorum gözlerinden
ve sefaletine bakıyorum
şefkatle.

William Carlos Williams - (Pulitzer Edebiyat Ödüllü tıp doktoru şair; 1883-1963, ABD)

Çeviren: Baki Yiğit

A Sick Girl. 1928, by Mikhail Nesterov (1862-1942, Russia)