Sonnet 18
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date;
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.
William Shakespeare
Sonnet 18
Te comparerai-je à un jour d’été ? Tu es plus aimable et plus tempéré. Les vents violents font tomber les tendres bourgeons de mai, et le bail de l’été est de trop courte durée.
Tantôt l’œil du ciel brille trop ardemment, et tantôt son teint d’or se ternit. Tout ce qui est beau finit par déchoir du beau, dégradé, soit par accident, soit par le cours changeant de la nature.
Mais ton éternel été ne se flétrira pas et ne sera pas dépossédé de tes grâces. La mort ne se vantera pas de ce que tu erres sous son ombre, quand tu grandiras dans l’avenir en vers éternels.
Tant que les hommes respireront et que les yeux pourront voir, ceci vivra et te donnera la vie.
William Shakespeare
Traduction par François-Victor Hugo
https://fr.wikisource.org/wiki/Sonnets_de_Shakespeare_(trad._Hugo)/018
Soneto 18
¿Debo compararte a un día de verano?
Tú eres más adorable y estás mejor templada.
Rudos vientos agitan los dulces capullos de Mayo
y el estío termina su arriendo brevemente.
A veces brilla el sol con demasiado fuego
y a menudo se vela su dorado semblante.
A veces la belleza declina de su estado,
por causas naturales o causas imprevistas.
Mas tu eterno verano jamás se desvanece,
ni perderá su instinto de tener la hermosura,
ni la Muerte jactarse, de haberte dado sombra,
creciendo con el tiempo en mis versos eternos.
Mientras el ser respire y tengan luz los ojos,
vivirán mis poemas y a ti te darán vida.
Traducción Ramón García González
https://es.wikipedia.org/wiki/Soneto_18
Sonetto 18
Dovrei paragonarti a un giorno d'estate?
Tu sei più amabile e più tranquillo.
Impetuosi venti scuotono le tenere gemme di Maggio,
E il corso dell'estate ha fin troppo presto una fine.
Talvolta troppo caldo splende l'occhio del cielo,
E spesso la sua pelle dorata s'oscura;
Ed ogni cosa bella la bellezza talora declina,
spogliata per caso o per il mutevole corso della natura.
Ma la tua eterna estate non dovrà svanire,
Né perder la bellezza che possiedi,
Né dovrà la morte farsi vanto che tu vaghi nella sua ombra,
Quando in eterni versi nel tempo tu crescerai:
Finché uomini respireranno o occhi potran vedere,
Queste parole vivranno, e daranno vita a te.
William Shakespeare
https://it.wikipedia.org/wiki/Sonnet_18
18. SONE
Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer?
Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın:
Taze tomurcukları sert rüzgârlar örseler,
Kısacıktır süresi yeryüzünde bir yazın:
Işıldar göğün gözü, yakacak kadar sıcak,
Ve sık sık kararı da yaldız düşer yüzünden;
Her güzel, güzellikten er geç yoksun kalacak
Kader ya da varlığın bozulması yüzünden;
Ama hiç solmayacak sendeki ölümsüz yaz,
Güzelliğin yitmez ki asla olmaz ki hurda;
Gölgesindesin diye ecel caka satamaz
Sen çağları aşarken bu ölmez satırlarda:
İnsanlar nefes alsın, gözler görsün elverir,
Yaşadıkça şiirim, sana da hayat verir.
William Shakespeare
Çeviri: Talat Sait Halman
18. SONE
Nasıl kıyaslarım seni bir yaz günüyle?
Çok daha güzelsin çünkü, çok daha dingin,
Canım mayıs goncaları sarsılır hoyrat yelle,
Yaz çabucak uçup gider bitişiyle mevsimin.
Işıtan gözü semanın bazen yakar kavurur,
Parıldayan altın yüzüne gölgeler iner,
Hem her güzelliğin hükmü bir gün son bulur,
Kimini zaman yol eder, kimini kader.
Oysa senin sonsuz yazın asla solmayacak,
Geçmeyecek zamanın hükmü yalnız sana,
O da gölgemde diye Ölüm caka satamayacak,
Sen bu sözlerde ölümsüz, aldırmazken zamana.
Soluk aldıkça insan, gözlerde fer oldukça
Hayat verecek sana bu şiir yaşadıkça.
William Shakespeare
(Sen Aydınlatırsın Geceyi, William Shakespeare. Derleyen: Cevat Çapan)
18. SONE
Değişir miyim seni bir yaz gününe?
Çok daha güzelsin sen çok daha ince:
Mayısın goncaları sert rüzgarlarla titrer,
Yaz günleri kısa bir düş gibi gelir geçer:
Bazen cehennemin ateşi tepende parlar,
Sonra altın gibi saçlar sararıp solar
Her ne kadar güzel olsan sonun değişmez;
Ne şans, ne doğa yasası sana yardım etmez.
Fakat senin sonsuz yazın hiç solmayacak,
İnce güzelliğin de hiç silinmeyecek,
Ne de ölüm seni gölgesine alabilecek,
Unutulmaz izlenimlerin ebedi sürecek..
İnsanlar soluk aldıkça, gözler gördükçe,
Aşkım yaşadıkça,sana da hayat verecek.
William Shakespeare
Çeviri: Erdal Ceyhan
 |
| Photo by David Dubnitskiy |
