Anche la notte ti somiglia,
la notte remota che piange
muta, dentro il cuore profondo,
e le stelle passano stanche.
Una guancia tocca una guancia
è un brivido freddo, qualcuno
si dibatte e t'implora, solo,
sperduto in te, nella tua febbre.
La notte soffre e anela l'alba,
povero cuore che sussulti.
O viso chiuso, buia angoscia,
febbre che rattristi le stelle,
c'è chi come te attende l'alba
scrutando il tuo viso in silenzio.
Sei distesa sotto la notte
come un chiuso orizzonte morto.
Povero cuore che sussulti,
un giorno lontano eri l'alba.
4 aprile 1950
Cesare Pavese
The night you slept
Even the night looks like you,
the remote night that cries
silent, inside the deep heart,
and the tired stars pass.
A cheek touches a cheek;
it's a cold shiver, someone
struggles and entreats you, alone,
lost in you, in your fever.
The night suffers and longs for dawn,
poor heart that jolts.
O closed face, dark anguish,
fever that saddens the stars,
there are those like you waiting for the dawn
scrutinizing your face in silence.
You are lying under the night
like a closed dead horizon.
Poor heart that jolts,
one far-off day you were the dawn.
4 april 1950
Cesare Pavese
Translated by Ted McCarthy
The Night You Slept
Even the night resembles you
The remote night that mutely
Weeps, inside the deep heart
As the stars pass wearily.
A cheek brushes a cheek
A chill shiver, someone
Writhes, pleading alone,
Lost in you, in your fever.
The night suffers yearning dawn
Poor gasping heart
O stony face, dark anguish,
Fever that saddens the stars
There is he, who like you, awaiting dawn
Searches your face in silence.
Spread out under the night
Like a sealed, dead horizon
Poor gasping heart
A distant day you were the dawn
4 april 1950
Cesare Pavese
https://afoniya.wordpress.com/2013/01/05/cesare-pavese-the-night-you-slept-translation
The night you slept
También la noche se te asemeja,
la noche remota que llora,
muda, en el corazón profundo,
y las estrellas pasan cansadas.
Una mejilla toca una mejilla-
es un estremecimiento frío, alguien
se debate y te implora, solo,
perdido en ti, en tu fiebre.
La noche sufre y anhela el alba,
pobre corazón sobresaltado.
¡Oh rostro tapado, oscura angustia,
fiebre que entristece las estrellas,
hay quien, como tú, espera el alba
escudriñando tu rostro en silencio!
Estás tendida bajo la noche
como un cerrado horizonte muerto.
Pobre corazón sobresaltado,
en un tiempo lejano eras el alba.
4 abril 1950
Cesare Pavese
Versión de Carles José i Solsora
The night you slept (La nuit où tu dormais)
La nuit aussi te ressemble.
nuit lointaine qui pleure
muette, dans le cœur profond,
et mornes les étoiles passent.
Une joue effleure une joue –
c’est un frisson glacé, quelqu’un
se débat et s’implore, seul
perdu en toi, dans ta fièvre.
La nuit souffre et aspire vers l’aube,
pauvre cœur qui tressailles.
O visage fermé, sombre angoisse,
fièvre qui attristes les étoiles,
certains attendent l’aube comme toi
épiant ton visage en silence.
Tu reposes sous la nuit
comme un horizon mort et fermé.
Pauvre cœur qui tressailles,
un jour lointain tu étais l’aube.
4 avril 1950
Cesare Pavese
The night you slept
Gece de sana benziyor,
suskun ağlayan uzak
gece, yüreğinin derinlerinde,
ve yorgun geçiyor yıldızlar.
Bir yanak bir yanağa dokunuyor -
soğuk bir ürperti, birisi
çırpınıyor ve yakarıyor sana, tek başına,
sende yitmiş, ateşinde.
Gece acı çekiyor ve güçlükle soluyor şafak,
çarpan zavallı yürek.
Ey kapalı yüz, karanlık kaygı,
yıldızları üzen ateş,
senin gibi şafağı bekleyen var,
sessizlikte yüzünü inceleyerek.
Kapalı ölü bir ufuk gibi
gecenin altında uzanmışsın.
Çarpan zavallı yürek,
uzak bir gün şafaktın.
4 Nisan 1950
Cesare Pavese
Çeviri: Kemal Atakay
 |
| Cesare Pavese & Constance Dowling |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder