Pequeña América / Pablo Neruda

PEQUEÑA AMÉRICA

Cuando miro la forma
de América en el mapa,
amor, a ti te veo:
las alturas del cobre en tu cabeza,
tus pechos, trigo y nieve,
tu cintura delgada,
veloces ríos que palpitan, dulces
colinas y praderas
y en el frío del sur tus pies terminan
su geografía de oro duplicado.

Amor, cuando te toco
no sólo han recorrido
mis manos tu delicia,
sino ramas y tierra, frutas y agua,
la primavera que amo,
la luna del desierto, el pecho
de la paloma salvaje,
la suavidad de las piedras gastadas
por las aguas del mar o de los ríos
y la espesura roja
del matorral en donde
la sed y el hambre acechan.
Y así mi patria extensa me recibe,
pequeña América, en tu cuerpo.

Aún más, cuando te veo recostada
veo en tu piel, en tu color de avena,
la nacionalidad de mi cariño.
Porque desde tus hombros
el cortador de caña
de Cuba abrasadora
me mira, lleno de sudor oscuro,
y desde tu garganta
pescadores que tiemblan
en las húmedas casas de la orilla
me cantan su secreto.
Y así a lo largo de tu cuerpo,
pequeña América adorada,
las tierras y los pueblos
interrumpen mis besos
y tu belleza entonces
no sólo enciende el fuego
que arde sin consumirse entre nosotros,
sino que con tu amor me está llamando
y a través de tu vida
me está dando la vida que me falta
y al sabor de tu amor se agrega el barro,
el beso de la tierra que me aguarda.

Pablo Neruda - (Los versos del capitán, 1952)





LITTLE AMERICA

When I look at the shape
of America on the map,
my love, it is you I see:
the heights of copper on your head,
your breasts, wheat and snow,
your slender waist,
swift throbbing rivers, sweet
hills and meadows
and in the cold of the south your feet end
its geography of duplicated gold.

love, when I touch you
not only have my hands
explored your delight
but boughs and lands, fruits and water,
the springtime that I love,
the desert moon, the breast
of the wild dove,
the smoothness of stones worn away
by the waters of the sea or the rivers
and the red thickness
of the bush where
thirst and hunger lie in wait.
And thus my spacious country welcomes me,
little America, in your body.

Still more, when I see you lying down
I see in your skin, in your oaten color,
the nationality of my affection.
Because from your shoulders
the cane cutter
of blazing Cuba
looks at me, covered with dark sweat,

and from your throat
fishermen who tremble
in the damp houses of the shore
sing to me their secret.
And so along your body,
little adored America,
the lands and the peoples
interrupt my kisses
and your beauty then
not only lights the fire
that burns unquenched among us
but with your love it is calling to me
and across your life
it is giving me the life that I lack
and to the taste of your love is added the clay,
the kiss of the earth that waits for me.

Pablo Neruda - (The Captain's Verses, 1952)





PICCOLA AMERICA

Quando osservo la forma
dell'America sulla mappa,
amore, vedo te:
le alture del rame sulla tua testa,
i tuoi seni, grano e neve,
il tuo fianco sottile,
veloci fiumi che palpitano, dolci
colline e praterie
e nel freddo del sud i tuoi piedi terminano
la loro geografia d'oro duplicato.

Amore, quando ti tocco
non solo hanno percorso
le mie mani la tua delizia,
ma rami e terre, frutti e acque,
la primavera che amo,
la luna del deserto, il petto
della colomba selvaggia,
la soavità delle pietre consumate
dalle acque del mare o dei fiumi
e il rosso intrico
della fratta dove
fame e sete stanno in agguato.
Così la mia lunga patria mi riceve,
piccola America, nel tuo corpo.

E più ancora: quando ti vedo distesa
vedo nella tua pelle, nel tuo color d'avena,
la nazionalità del mio affetto.
Perché dalle tue spalle
il tagliatore di canna
di Cuba ardente
mi guarda, coperto d'oscuro sudore,
e dalla tua gola
pescatori che tremano
nelle umide case della riva
mi cantano il loro segreto.
Così, lungo il tuo corpo,
piccola America adorata,
le terre e i popoli
interrompono i miei baci
e allora la tua bellezza
non solo accende il fuoco
che tra noi arde senza consumarsi,
ma col tuo amore mi sta chiamando
e attraverso la tua vita
mi sta dando la vita che mi manca

e al sapore del tuo amore s'aggiunge il fango
il bacio della terra che mi attende.

Pablo Neruda - (I Versi Del Capitano, 1952)





KÜÇÜK AMERİKA

Amerika’nın şekline
baktığım zaman haritada,
gördüğüm sensin, ey sevdiğim:
başında bakır tepeler,
memelerin buğday ve kar,
ince belin,
şiddetli, nefes nefese ırmaklar, uysal
yücelikler ve çayırlar,
ve güneyin soğuğunda biter ayakların
altının ikiz coğrafyası.

Sevgilim, dokunduğumda sana,
ellerim yalnızca
güzelliğini araştırmadı,
fakat dalları ve ülkeleri de, meyveleri ve suları da,
sevdiğim ilkbaharı,
çölün ayını, yabanıl güvercinin
bağrını da araştırdı,
denizin ya da ırmağın sularıyla
aşınmış taşın yumuşaklığını,
ve susuzlukla açlığın pusuda olduğu
yabanıllığın kızıl sık ormanını.
Ve böylelikle karşılar beni muazzam memleketim,
küçük Amerika, bedeninde.

Hatta dahası var, sen dinlenirken
yulaf renkli teninde görürüm
aşkımın yurttaşlığını.
Çünkü omuzlarından
bakar bana
alazlı Küba’dan kamış kesicisi,
esmer ter içinde,
ve gırtlağından
kıyının nemli evlerinde titreyen
balıkçılar
gizlerini şakırlar benim için.
Ve böylelikle kesilir öpüşlerim,
ülkeler ve halklar barındıran
bedenin boyunca
ey hayran kalınan küçük Amerika,
ve yok etmeden aramızda yanan ateş
tutuşturmaz
yalnızca senin güzelliğini,
fakat aşkla çağırır beni
ve hayatın arasında
özlediğim o hayatı verir bana
ve aşkın tadı için eklenir balçık,
bekler beni toprağın öpüşü.

Pablo Neruda

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy

("Kaptanın Dizeleri"nden, 1952)

Ferned eyelash, by Daniel Southard