Esposo, no me estreches. Lo hiciste subir del fondo de mi ser como el lirio de aguas. Déjame ser como un agua en reposo.
¡Amame, ámame ahora un poco más! Yo ¡tan pequeña! te plicaré por los caminos. Yo ¡tan pobre! te daré otros ojos, otros labios con los cuales gozarás el mundo; yo ¡tan tierna! me hendiré como un ánfora por el amor, para que este vino de la vida se vierta.
¡Perdóname! Estoy torpe al andar, torpe al servir tu copa; pero tú me henchiste así y me diste esta extrañeza con que me muevo entre las cosas.
Seme más que nunca dulce. No remuevas ansiosamente mi sangre; no agites mi aliento.
¡Ahora soy sólo un velo; todo mi cuerpo es un velo bajo el cual duerme un niño!
Gabriela Mistral
KOCAM'A
Kucaklama beni, sen, kocam benim. Sendin bir nilüfer gibi varlığımın derininden O’nun fışkırmasını sağlayan. Şimdi bırak da durgun su gibi olayım.
Sev beni, sev beni şimdi biraz daha fazla! Ben, ki mini-minnacığım, iki kat yapacağım seni yollarda. Ben, ki çok yoksulum, vereceğim sana başka gözleri, başka dudakları dünyanın tadını çıkarabilmen için. Ben, ki çok alınganım, yarılırım bir şarap testisi gibi aşktan, hayatın şarabı aksın diye benden.
Bağışla beni! Beceriksizim yürürken, beceriksizim uzatırken sana kadehini; ama doldurdun beni böylece ve verdin bana bu şaşkınlığı, böylelikle kımıldıyorum eşyalar arasında.
Bana karşı her zamankinden daha çok şefkatli ol. Kımıldatma kanımı arzunla senin, soluğumu kor-alazı yapma.
Şimdi bir peçeyim ben yalnızca. Bütün bedenim altında bir çocuğun uzanıp uyuduğu bir peçedir!
Gabriela Mistral
Çeviri: İsmail Haydar Aksoy
 |
| Prisoner of my soul, by Noell S. Oszvald |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder