¡Pero no! ¿Cómo Dios dejaría enjuta la yema de mi seno si El mismo amplió mi cintura? Siento crecer mi pecho, subir como el agua en un ancho estanque, calladamente. Y su esponjadura echa sombra como de promesa sobre mi vientre.
¿Quién sería más pobre que yo en el valle si mi seno no se humedeciera?
Como los vasos que las mujeres ponen para recoger el rocío de la noche, pongo yo mi pecho ante Dios; le doy un nombre nuevo, le llamo el Henchidor, y le pido el licor de la vida. Mi hijo llegará buscándolo con sed.
Gabriela Mistral - (Poema De Las Madres)
THE PRAYER
But no! Would God let the buds of my breasts dry up, when He Himself widened my waist? I feel my breasts grow, swelling like water in a wide pool, silently. And their softness casts a shadow like a promise across my belly.
Who in all the walley would be poorer than I, if my breasts never did moisten?
Like the vessels that women set out at night to catch the dew, I place my breasts before God; I give Him a new name, He Who Fills, and I ask Him for the fluid of life, in abundance. My child will come thirstily, searching for it.
Gabriela Mistral - (The Mother's Poems)
Translated by Stephen Tapscott
DUA
Ama hayır! Benim kalçalarımı biçimlendiren Tanrı nasıl izin verebilirdi göğsümdeki goncaların kurumasına? Büyüdüğünü duyumsuyorum göğsümün, yükseldiğini büyük bir barajdaki su gibi, sessizlikte. Ve şişkinliği vuruyor söz-veren bir gölge gibi karnıma.
Kim bu vadide ıslaklığı memelerini doldurmayan benden daha yoksul olabilirdi ki?
Gecenin çiy’ini toplamak için kadınların dışarı koydukları çömlekler gibi, dönüyorum bağrımı Tanrı’ya; yeni bir ad veriyorum oğluma, Gerçekleştiren adını veriyorum O’na, ve yalvarıyorum O’na hayatın şerbeti için. Oğlum gelecek ve arayacak onu susuzluğuyla.
Gabriela Mistral
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
 |
| Fruta Prohibida, 1976, by Manuel Álvarez Bravo |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder