Моя любимая приедет / Евгений Евтушенко

Моя любимая приедет,
меня руками обоймет,
все изменения приметит,
все опасения поймет.

Из черных струй, из мглы кромешной,
забыв захлопнуть дверь такси,
взбежит по ветхому крылечку
в жару от счастья и тоски.

Вбежит промокшая, без стука,
руками голову возьмет,
и шубка синяя со стула
счастливо на пол соскользнет...

1956

Евгений Евтушенко





To B. Akhmadulina

My love will come,
will fold me in her arms,
will notice all the changes,
will understand my apprehensions.

From the pouring dark, the infernal gloom,
forgetting to close the taxi door,
she’ll dash up the rickety steps
all flushed with joy and longing.

Drenched, she’ll burst in, without a knock,
will take my head in her hands,
and from a chair her blue fur coat
will slip blissfully to the floor.

Yevgeny Yevtushenko

Translated by Albert C. Todd





(Second translation)

My love will come
will fling open her arms and fold me in them,
will understand my fears, observe my changes.
In from the pouring dark, from the pitch night
without stopping to bang the taxi door
she’ll run upstairs through the decaying porch
burning with love and love’s happiness,
she’ll run dripping upstairs, she won’t knock,
will take my head in her hands,
and when she drops her overcoat on a chair,
it will slide to the floor in a blue heap.

Yevgeny Yevtushenko





(Third translation)

My beloved will come
And wrap me in her arms.
She will notice the changes
And understand my fears.
Through the black downpour, from night’s gloom,
Forgetting in haste to shut the taxi door,
She will run up the decrepit stairway
Flushed with joy and longing.
She will enter soaking wet
Without knocking.
She will take my head in her hands,
And her blue fur coat will slip
Happily from the chair onto the floor.

Yevgeny Yevtushenko





La espera

Mi amor vendrá
y abrirá de repente sus brazos
para estrecharme en ellos,
comprenderá mis miedos, observará mis cambios.

Desde la negra lluvia, desde la densa oscuridad,
sin siquiera cerrar la puerta del taxi,
subirá la vetusta escalinata,
ardiente de amor y alegría.

Entrará sin llamar,
tomará mi cabeza entre sus manos
y de una silla su abrigo azul de piel
resbalará dichoso.

Yevgueni Yevtushenko

Versión de Heberto Padilla





Beklerken

Sevgilim gelecek
açıp kollarını saracak beni
korkularımı anlıyacak değişmelerimi görecek
Yağan karanlıktan, kara geceden çıkıp
kapısını bile kapatmadan taksinin
merdivenlere atılıcak dökülen sundurmadan
aşkla, aşkın mutluluğuyla yanarak.
basamaklara değmeden ayakları,
kapıyı vurmadan,
alacak başımı ellerine
sandalyaye bıraktığı yağmurluğu
kayıp mavi bir yığın olacak döşemede.

Yevgeny Yevtushenko

Çeviri: Memet Fuat

(Yön Dergisi, 23 Mayıs 1963, Sayı: 76, S. 14)





Sevgilim Gelecek Sonunda

Sevgilim gelecek sonunda,
saracak kollarıyla beni.
Sezecek bendeki en küçük farkı,
tüm korkularımı bularak.
Kötü yağmur, kahrolası hüzün dışarda kalsın
kapanınca arabanın kapısı, ardında unutulup,
o, titrek adımlarla atıldığında,
her şey parlar birden, sevinç ve neşeyle.
İliklerine kadar ıslanmış, kapıyı çalmadan
içerde işte,
ve başım ellerinin arasında;
kayacak mavi kürk ceketi sandalyeden
yere mutlulukla...

Yevgeny Yevtushenko

Çeviri: Nesrin Arman - Seyyit Nezir

(Dünya Yazınından Seçilmiş Çeviri Şiirler, Cevat Çapan, S. 230)

Photo by Marc Lagrange