Obviously that’s why I’m not yet content with my work to the extent that I think I needn’t do it any better. But the way to do it better later is to do it as well as one can today, there can’t be anything but progress tomorrow.
The enclosed drawing was scratched after a larger study(1) which has a more sombre expression. There’s a poem by Tom Hood, I believe, in which he tells of a great lady who can’t sleep at night because during the day, when she went out to buy a frock, she saw the poor seamstresses pale, consumptive, emaciated, working in an airless room. And now she has twinges of remorse about her wealth and wakes up at night in panic.(2) In short, it’s a slender, white female figure, restless in the dark night."
Vincent van Gogh - (The Letters. Vincent van Gogh to Theo van Gogh. The Hague, on or about Thursday, 6 April 1882.)
(1) This larger study of Nude woman, half-length (The great lady) is not known.
(2) Here Van Gogh combines the themes of two well-known poems of social protest by Thomas Hood, ‘The lady’s dream’ and ‘The song of the shirt’. ‘The lady’s dream’ comes immediately after ‘The song of the shirt’ in some editions of the poems. See Poems. 7th ed. London 1854, p. 49. Van Gogh’s notion of this woman differs from Hood’s idea of her; see Zemel 1987, p. 367 (n. 29): ‘Hood’s own illustration for ‘The lady’s dream’, titled The modern Belinda, shows an elaborately gowned lady holding a lapdog and attended by a peacock while surrounded by flying skeletal sylphs’. See also Zemel 1997, p. 28 and letter 176.
The Song of the Shirt
"With fingers weary and worn,
With eyelids heavy and red,
A woman sat, in unwomanly rags,
Plying her needle and thread--
Stitch! stitch! stitch!
In poverty, hunger, and dirt,
And still with a voice of dolorous pitch
She sang the "Song of the Shirt."
Thomas Hood - (The Song of the Shirt)
"Y es la conciencia de que nada (salvo la enfermedad) puede quitarme esta fuerza que ahora empieza a desarrollarse, es esa conciencia la que me hace considerar el porvenir con valor, y me lleva a soportar en el presente muchos malos ratos. Es cosa admirable mirar un objeto y encontrarlo hermoso, pensar en ello, recordarlo y decirse luego: voy a dibujarlo; y trabajar, entonces, hasta reproducirlo.
Demás está decir, sin embargo, que no es éste motivo para sentirme contento con mi obra, al punto de creer que no necesitaré hacerlo mejor. Pero el camino para hacerlo mejor más adelante consiste en hacerlo hoy tan bien como se puede; entonces, habrá naturalmente un progreso mañana.
El pequeño dibujo adjunto(1) es un croquis de un gran estudio que tiene una expresión más sombría. Hay un poema de Tom Hood, creo, en que habla de una gran dama que no puede dormir, por la noche, porque ha salido en el curso del día a comprar un vestido y ha visto trabajar, en una habitación malsana, a pobres costureras, pálidas, tuberculosas y agotadas. Y héte aqui que su opulencia le causa remordimientos de conciencia y depierta, por la noche, llena de angustia.(2) En una palabra, es una figura de mujer esbelta y blanca, inquienta en la noche sombría."
Vincent van Gogh - (Las cartas de Vincent Van Gogh a su hermano Théo. 6 de abril 1882)
(1) The Great Lady (la gran dama), tan célebre como Sorrow (pesar), tuvo por modelo a la compañera de Vincent en esa época, Cristina, a quien llama por abreviación, 'Sien'.
(2) Un poema de Tom Hood:
"Con dedos cansados y magullados,
Con párpados pesados y enrojecidos,
Una mujer se sentó, en harapos poco femeninos,
Manejando su aguja e hilo —
¡Cose, cose, cose!?
En la pobreza, el hambre y la suciedad,
Y aún, con tono de voz doliente,
Cantó "La canción de la camisa".
Thomas Hood - (La canción de la camisa)
"Bende şimdi gelişmekte olan bu gücü hiçbir şeyin, hastalık değilse, hiçbir şeyin yok edemeyeceği bilincidir ki, evet bu bilince vardığım içindir ki geleceğe güvenle bakabiliyor ve bugün de birçok sıkıntılara göğüs gerebiliyorum. Ne müthiş bir şey bir nesneye bakıp onu güzel bulmak, sonra da üstünde düşünmek, onu kavrayıp akımda tutmak ve kendi kendine demek ki: bu nesneyi çizmeye koyulacağım ve onu resimde canlandırıncaya kadar çalışacağım.
Ama bu demek değildir ki her çizdiğimi daha iyi çizmek gereksinmesini duymadan beğeniyorum. Nerde daha iyi yapabilmenin çaresi bugün elden geldiği kadar iyi yapmaktır, bu yoldan gidildi mi yarının gelişmesi kendiliğinden olur.
İlişikte bulacağın desen(1) daha karanlık bir ifadesi olan büyük bir etüdün krokisidir. Bir şiir var, Tom Hood'un sanırım, orada zengin bir kadının sözü geçer, kadın bir elbise satın almak için zayıf, solgun, veremden bitkin terzi kızlarının çalıştığı bir atölyeye gider, dönüşte de zenginliğinden vicdan azabı duyup uykusu kaçar.(2) Kısacası karanlık gecede sıkıntıyla kıvranan beyaz ve ince bir figürdür bu."
Vincent van Gogh - (Theo'ya Mektuplar)
Çeviri: Azra Erhat (Yankı Yayınları)
(1) Sözü geçen desen "The Great Lady" adlı desendir. "Sorrow" kadar ünlü olan bu desen o sıralarda Vincent’in eşi olan Christine'i model alarak çizilmiştir.. Bundan sonraki mektuplarda Van Gogh bu kadından Sien adıyla söz eder.
(2) Thomas Hood'a ait bir şiir:
"Bir kadın oturur paçavralar içinde,
kadınlıktan çıkmış bir kadın,
parmaklar nasırlı ve yorgun,
göz kapakları kızarık ve ağır,
iğne iplik gider gelir, gider gelir, gider gelir,
dik babam dik, dik babam dik!
bir kadın, aç, yoksul, bir deri bir kemik,
gömleğin ezgisini çığırır,
gömleğin ezgisini, acı acı."
Thomas Hood - (Gömleğin Ezgisi)
 |
| The Great Lady, 1882, by Vincent van Gogh |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder