Cien años de soledad / Gabriel García Márquez

"En la escuela desportillada donde experimentó por primera vez la seguridad del poder, a pocos metros del cuarto donde conoció la incertidumbre del amor, Arcadio encontró ridículo el formalismo de la muerte. En realidad no le importaba la muerte sino la vida, y por eso la sensación que experimentó cuando pronunciaron la sentencia no fue una sensación de miedo sino de nostalgia. No habló mientras no le preguntaron cuál era su última voluntad."

Gabriel García Márquez - (Cien años de soledad)





"In the shattered schoolhouse where for the first time he had felt the security of power, a few feet from the room where he had come to know the uncertainty of love, Arcadio found the formality of death ridiculous. Death really did not matter to him but life did and therefore the sensation he felt when they gave their decision was not a feeling of fear but of nostalgia. He did not speak until they asked him for his last request."

Gabriel García Márquez - (One Hundred Years of Solitude)





"Arcadio, iktidarın güvenliğini ilk tattığı yıkık sınıfta, aşkın tedirginliğini ilk duyduğu odanın birkaç adım ötesinde hazırlanmakta olan ölümünü gülünç buluyordu. Ölümü umursadığı yoktu; ama yaşam çok şey demekti. O yüzden de idam hükmü verildiği andaki duygusu korku değil, özlem oldu. Son dileğinin ne olduğu soruluncaya dek ağzını açmadı."

Gabriel García Márquez - (Yüzyıllık Yalnızlık)

Çeviri: Seçkin Selvi

Photo by Thymournia