Now sweetheart / Cemal Sureya

NOW SWEETHEART

Now sweetheart, I am thinking of you in a big city
A dim blue pen in my hand, two packs of cigarettes in my pocket
Our life is like a movie playing in front of my eyes
Our going out freely, drinking water together, kissing
I cry, whenever I remember how we laughed together.
Flowers, flowers, I watered the flowers this morning
That rose just doesn’t smile when you are not here
That flower you put in water by the window to get it grow roots
It is completely in grief these days
A dense and strong daylight is hitting the window
The plates are cheerless on the table
The hallway is deserted
The towels are alone in the shower
Don’t even ask the kitchen – untidy and dirty
The sponge is right there, the breadbox is empty
The ventilator is breathless
The rugs are dusty
My clothes are in the wardrobe, and here and there
Memo’s toy box is in deep sleep
The blue night lamp has no ambition
The door says open me, close me
The curtains are like snakes changing skin
The radio? It is silent
The stool is afraid of the chairs
The small room is dark and deserted
Everything is waiting for you, for your return
For you to come in
For the touch of your hands
For the touch of your eyes
And everything is repeating
How much I love you

Cemal Sureya (1931, Pülümür, Tunceli – 1990, Istanbul) was a Kurdish-Turkish poet and writer.





ORA, AMORE

Ora, amore, ti penso in una grande città
Ho in mano una penna blu scuro, in tasca due pacchetti di sigarette
La nostra esistenza mi scorre davanti
Le nostre uscite, l’acqua bevuta insieme, i baci
Mi viene da piangere se penso alle nostre risa.
I fiori, i fiori, ho innaffiato i fiori questa mattina
Ma quella rosa non sorride senza di te
Il fiore che avevi messo nell’acqua, accanto alla finestra,
perchè mettesse radici
In questi giorni è più triste che mai
Una luce del giorno densa e sfacciata batte sulla finestra
I piatti sulla tavola sono scoloriti
Desolato il corridoio
Gli asciugamani in bagno sono soli
Per non parlare della cucina, sporca e sottosopra
Là la spugna, vuoto il portapane
Sfiatato il ventilatore
I tappeti polverosi
E i miei vestiti un po’ nell’armadio, un po’ in giro
La cesta dei giochi di Memo è sprofondata nel sonno
La lampada da notte blu scuro è apatia pura
La porta chiede di essere aperta e richiusa
Le tende somigliano a serpenti che mutano la pelle
La radio resta muta
Gli sgabelli si ritraggono dalle sedie
La stanzetta è scura e desolata
Tutto aspetta te, tutto attende che ritorni
Che entri
Tutto attende il tuo tocco
Il tocco dei tuoi occhi
Tutto ripete
Quanto ti amo.

Cemal Süreya (Tunceli, 1931 – Istanbul, 9 gennaio 1990) è stato un poeta e scrittore turco.

https://defterpoesiaturca.wordpress.com/2014/01/03/cemal-sureya-ora-amore-sevgilim-ben-simdi/





SEVGİLİM BEN ŞİMDİ

Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim
Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz
"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz".
Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere
O gülün yüzü gülmüyor sensiz
O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı
Hepten hüzünlü bu günlerde
Gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye
Masada tabaklar neşesiz
Koridor ıssız
Banyoda havlular yalnız
Mutfak dersen - derbeder ve pis
Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş
Vantilatör soluksuz
Halılar tozlu
Giysilerim gardropda ve şurda burda
Memo'nun oyuncak sepeti uykularda
Mavi gece lambası hevessiz
Kapı diyor ki açın beni kapayın beni
Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi
Radyo desen sessiz
Tabure sandalyalardan çekiniyor
Küçük oda karanlık ve ıssız
Her şey seni bekliyor her şey gelmeni
İçeri girmeni
Senin elinin değmesini
Gözünün dokunmasını
Ve her şey tekrarlıyor
Seni nice sevdiğimi

Cemal Süreya

Istanbul, Turkey, by Ara Guler