La Chute / Albert Camus

"Les hommes ne sont convaincus de vos raisons, de votre sincérité, et de la gravité de vos peines, que par votre mort. Tant que vous êtes en vie, votre cas est douteux, vous n'avez droit qu'à leur scepticisme.

(...)

L’homme est ainsi, cher monsieur, il a deux faces : il ne peut pas aimer sans s’aimer. Observez vos voisins, si, par chaise, il survient un décès dans l’immeuble. Ils dormaient dans leur petite vie et voilà, par exemple, que le concierge meurt. Aussitôt, ils s’éveillent, frétillent, s’informent, s’apitoient. Un mort sous presse, et le spectacle commence enfin. Ils ont besoin de la tragédie, que voulez-vous, c’est leur petite transcendance, c’est leur apéritif."

Albert Camus - (La Chute)





"Men are never convinced of your reasons, of your sincerity, of the seriousness of your sufferings, except by your death. So long as you are alive, your case is doubtful; you have a right only to their skepticism.

(...)

That’s the way man is, cher monsieur. He has two faces: he can’t love without self-love. Notice your neighbors if perchance a death takes place in the building. They were asleep in their little routine and suddenly, for example, the concierge dies. At once they awake, bestir themselves, get the details, commiserate. A newly dead man and the show begins at last. They need tragedy, don’t you know; it’s their little transcendence, their apéritif."

Albert Camus - (The Fall)





"İnsanlar gösterdiğiniz nedenlere, içtenliğinize ve acılarınızın ağırlığına ancak siz öldüğünüzde inanırlar. Hayatta olduğunuz sürece durumunuz kuşkuludur. Kuşkulu olmaktan çıkmak için düpedüz var olmaktan çıkmak gerekir.

(...)

İnsan böyledir, aziz bayım, iki yüzü vardır onun: Kendini sevmeden sevemez. Gözleyin komşularınızı, şansınıza bir ölüm olursa binanızda. Onlar kendi küçük yaşamları içinde uyurken, örneğin kapıcı ölür. Hemen uyanırlar, koşturmaya başlarlar, acınırlar. Taptaze bir ölü. Gösteri başlar sonunda. Onların trajediye gereksinimleri vardır, neylersiniz, onların küçük aşkınlıklarıdır bu, aperitifleridir."

Albert Camus - (Düşüş)

Albert Camus,  LIFE magazine