At A Bach Concert/ Adrienne Rich

At A Bach Concert

Coming by evening through the wintry city

We said that art is out of love with life.

Here we approach a love that is not pity.

This antique discipline, tenderly severe,

Renews belief in love yet masters feeling,

Asking of us a grace in what we bear.

Form is the ultimate gift that love can offer -

The vital union of necessity

With all that we desire, all that we suffer.

A too-compassionate art is half an art.

Only such proud restraining purity

Restores the else-betrayed, too-human heart.

Adrienne Rich

En un concierto de Bach

Atravesando la ciudad en una noche de invierno

Dijimos que el arte y la vida son polos opuestos.

Aquí nos acercamos a un amor que no conoce la lástima.

Esta anciana disciplina, severamente tierna,

Renueva la creencia en el amor y sin embargo controla el sentimiento,

Convirtiendo lo que soportamos en una bendición.

La forma es la ofrenda más grande que el amor puede ofrecer -

La unión vital de la necesidad

Con todo lo que deseamos, todo lo que sufrimos.

Un arte demasiado compasivo es apenas un arte a medias.

Sólo tan altiva y comedida pureza

Restaura el demasiado traicionado corazón humano.

Adrienne Rich

Versión de Jaime Manrique Ardila

Bir Bach Konserinde

Sanat aşkla yaşamak içindir, dedik

Kış kentinden geçerken akşam vakti.

İşte acıma olmayan bir aşka yaklaşıyoruz.

Bu nazikçe haşin antik disiplin,

Aşka inancı yenilerse de egemen olur duyguya,

İncelik isteyerek bizden.

Aşkın sunabildiği en büyük armağandır oluşan -

Tüm arzularımızla, tüm çektiklerimizle

Yaşam için gerekli birleşim.

Çok sevecen sanat yarım bir sanattır.

Bu görkemli, gem vuran arılık onarır ancak

O hep ihanet edilmiş, çok insancıl yüreği.

Adrienne Rich

Türkçesi: Baki Yiğit

Morning hymn at Sebastian Bachs',
(Johann Sebastian Bach in a circle with his family). 1870,
by Toby Edward Rosenthal (1848-1917).