Juan Gelman / Epitafio

Epitafio

Un pájaro vivía en mí.
Una flor viajaba en mi sangre.
Mi corazón era un violín.

Quise o no quise. Pero a veces
me quisieron. También a mí
me alegraban: la primavera,
las manos juntas, lo feliz.

¡Digo que el hombre debe serlo!

Aquí yace un pájaro.
Una flor.
Un violín.

Juan Gelman





Epitaph

A bird once lived in me.
A flower traveled in my blood.
My heart was once a violin.

I loved or didn’t love. But sometimes
I was loved. I reveled in
them, too: the spring,
the hands together, bliss.
I say, and so a man should be!

(Here lies a bird.
A flower.
A violin.)

Juan Gelman (1930-2014 / Argentine poet)





Mezartaşı Yazısı

Bir kuş yaşıyordu bende.
Bir çiçek dolanıyordu kanımda.
Yüreğim bir kemandı.

Sevdim ya da sevmedim. Ama ara ara
sevildim. Bana da neşe
kattı: ilkbahar, tutuşan eller,
mutluluğa özgü tüm şeyler.

İşte böyle olmalı insan!

(Burada bir kuş yatıyor.
Bir çiçek.
Bir keman.)

Juan Gelman (1930-2014 / Arjantinli şair)

Çeviri: Bülent Kale

Juan Gelman