Alguna vez la encuentro por el mundo,
y pasa junto a mí;
y pasa sonriéndose, y yo digo:
—¿Cómo puede reír?
Luego asoma a mi labio otra sonrisa,
máscara del dolor,
y entonces pienso: —Acaso ella se ríe,
como me río yo.
Gustavo Adolfo Bécquer
(Libro de los gorriones (nº14) / Rimas. Edición 1871)
RHYME XLIX
Sometimes I meet her in the world
and she passes close by me:
she passes grinning and I say
How can you smile?
But soon appears on my lips another grin
masking my sorrow,
and then I think: "Perhaps she smiles
like I smile!"
Gustavo Adolfo Bécquer
Translated by H. Landman
XLIX
Certe volte la incontro nel mondo
e mi passa accanto;
e passa ridendo, e dico:
- Come può ridere?-
Poi sale sulle mie labbra un altro sorriso,
a coprire il dolore
e allora penso: -Forse lei sorride
come sorrido io!-
Gustavo Adolfo Bécquer
XLIX
Kalabalığın içinde görürüm onu arada bir
yanımdan geçer,
gülümser de geçerken, düşünürüm: -Nasıl?
gülebiliyor ki? derim.
Arkasından benim de dudağım kıvrılıverir,
gülümserim acıyla alay eder gibi,
düşünürüm o zaman: -Ya o da, derim, ya o da,
benim gibi gülüyorsa?...
Gustavo Adolfo Bécquer
Çeviri: Bilge Karasu
(Pazar İlavesi, Vatan'ın San'at Yaprağı, Vatan, 11 Ekim 1953.)
(Bilge Karasu Şiir Çevirileri. Hazırlayan: Tunç Tayanç. Metis Yayınlan, 2013. İlk Basım: Şubat 2014)
La Vía Layetana entre las calles Junqueras y Condal. Barcelona, España, 1950, by Francesc Català-Roca |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder