Kuźnia / Czeslaw Milosz

Kuźnia

Podobał mi się miech, poruszany sznurem.
Może ręka, może nożny pedał, nie pamiętam.
Ale to dmuchanie, rozjarzanie ognia!
I kawał żelaza w ogniu, trzymany cęgami,
Czerwony, już miękki, gotów do kowadła,
Bity młotem, zginany w podkowę,
Rzucany w kubeł z wodą, syk i para.
I konie uwiązane, które będą kuć,
Podrzucając grzywami i w trawie nad rzeką
Lemiesze, płozy, brony do naprawy.
U wejścia, czując bosą podeszwą klepisko,
Tutaj bucha gorąco, a za mną obłoki.
I patrzę, patrzę. Do tego byłem wezwany:
Do pochwalania rzeczy, dlatego że są

Czesław Miłosz





Blacksmith Shop

I liked the bellows operated by rope.
A hand or a foot pedal – I don’t remember.
But that blowing and blazing of fire!
And a piece of iron in the fire, held there by tongs,
Red, softened, ready for the anvil,
Beaten with a hammer, bent into a horseshoe,
Thrown in a bucket of water, sizzle, steam.
And horses hitched to be shod,
Tossing their manes; and in the grass by the river
Plowshares, sledge runners, harrows waiting for repair.
At the entrance, my bare feet on the dirt floor,
Here, gusts of heat; at my back, white clouds,
I stare and stare. It seems I was called for this:
To glorify things just because they are.

Czeslaw Milosz

Translated by the author and Robert Hass





Fucina

Mi piaceva il mantice mosso da una corda.
Forse da mano, forse da pedale, non ricordo.
Ma questo soffiare, questo avvampare del fuoco!
E un pezzo di ferro sulla fiamma, tenuto da pinze,
Rosso, già molle, pronto per l’incudine,
Battuto da martello, curvato a ferro di cavallo,
Messo in un catino d’acqua, un getto di vapore.
Legati i cavalli che saranno ferrati,
Agitano le criniere e sul prato vicino al fiume
I vomeri, le slitte, gli erpici per essere riparati.
All’uscio, scalzo, sentendo la terra battuta col piede nudo.
Vampate di calore e alle mie spalle nembi.
Guardo e guardo. A questo ero chiamato:
A lodare le cose perché sono. 

Czeslaw Milosz





Demirci Dükkânı

Hatırlamıyorum pedalın el için mi, yoksa ayak için mi olduğunu
Ama iple işleyen körüğü pek sevmiştim
Üfleyip ateşi parlatan!
Ve ateşte bir parça demir, bir maşayla tutturulmuş,
Örs için yumuşamış, kırmızı,
Çekiçle dövülmüş, at nalı biçimi verilmiş,
Bir su kovasına atılmış, cızz edip islim veren.
Ve nallanmak için bağlandı atlar,
Yelelerini savurarak ve nehrin kıyısındaki otlakta
Tamir edilmeyi bekleyen saban demirleri, kızak ayakları, tırmıklar
Girişte, toz zemin üstünde çıplak ayaklarım
Burada sıcak bacalar, ardımda beyaz bulutlar.
Dikkatle bakıyorum. Bunun için seçilmişim galiba:
Yüceltmek için şeyleri, neyseler o oldukları için.

Czeslaw Milosz

Çeviri: Fırat Caner

The blacksmith, 1898, by Hermann Kern (Hungarian, 1839-1912)