por la tierra,
atravesando el fuego.
Nunca solo.
Contigo por los bosques
recogiendo
la flecha
entumecida
de la aurora,
el tierno musgo
de la primavera.
Contigo
en mi batalla,
no la que yo escogí
sino
la única,
Contigo por las calles
y la arena, contigo
el amor, el cansancio,
el pan, el vino,
la pobreza y el sol de una moneda,
las heridas, la pena,
la alegría.
Toda la luz, la sombra,
las estrellas,
todo el trigo cortado,
las corolas
del girasol gigante, doblegadas
por su propio caudal, el vuelo
del cormorán, clavado
al cielo
como cruz marina,
todo
el espacio, el otoño, los claveles,
nunca solo, contigo.
Nunca solo, contigo, tierra
Contigo el mar, la vida,
cuanto soy, cuanto doy y cuanto canto,
esta materia
amor, la tierra,
el mar,
el pan, la vida.
Pablo Neruda - (Tus pies toco en la sombra y otros poemas inéditos)
Asla yalnız değilim
seninle yeryüzünde,
ateşlerden geçerken bile.
Yalnız değilim asla.
Toplarken
seninle şafağın
mahmur ışık oklarını,
baharın körpe yosununu.
Seninle,
seçmediğim
ama
biricik
savaşımda,
seninle caddelerde
ve de kumsalda, seninle
aşkım, yorgunluk,
ekmek, şarap,
yoksulluk ve kızgın güneşte,
yaralar, eziyet,
neşe seninle.
Olanca ışık, gölge,
yıldızlar,
biçilmiş buğday,
boylu ayçiçeklerin
taçları, kendi ağırlıklarıyla
eğilmiş, uçuşu
karabatağın, yarıp geçiyor
gökyüzünü
deniz haçı gibi,
bütün uzay, güz, karanfiller,
asla yalnız değilim, seninle,
seninle toprak, seninle deniz, hayat,
ne kadarsam, ne katarsam ve ne denli çığırsam,
bu aşkın
özü, toprak,
deniz,
ekmek ve hayat.
Pablo Neruda
Çeviri: Adnan Özer
(Ayaklarına Dokunurum Gölgede - Yeni Bulunmuş Şiirler, Can Sanat Yayınları A.Ş. 1. basım: Ocak 2017, İstanbul)
Photo by Thomas Holm |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder