Notes from Underground / Fyodor Dostoevsky

"In the first place I spent most of my time at home, reading. I tried to stifle all that was continually seething within me by means of external impressions. And the only external means I had was reading. Reading, of course, was a great help–exciting me, giving me pleasure and pain. But at times it bored me fearfully. One longed for movement in spite of everything, and I plunged all at once into dark, underground, loathsome vice of the pettiest kind. My wretched passions were acute, smarting, from my continual, sickly irritability I had hysterical impulses, with tears and convulsions. I had no resource except reading, that is, there was nothing in my surroundings which I could respect and which attracted me. I was overwhelmed with depression, too; I had an hysterical craving for incongruity and for contrast, and so I took to vice. I have not said all this to justify myself."

Fyodor Dostoevsky - (Notes from Underground / 1864)





"En mi casa me pasaba la mayor parte del tiempo leyendo. Así procuraba apagar bajo impresiones externas lo que hervía constantemente en mí. Las únicas impresiones externas de que disponía había de buscarlas en la lectura. Naturalmente, eran para mí un gran reconfortante: me conmovían, me distraían, me atormentaban. Pero llegaba un momento en que me sentía harto de ellas y experimentaba la necesidad de obrar. Entonces, de golpe y porrazo, me lanzaba al libertinaje, un libertinaje mezquino, nauseabundo, irrisorio, subterráneo. Mi continua irritación hacía mis pasiones ardientes, abrasadoras. Mis impulsos de pasión terminaban en ataques de nervios, lágrimas y convulsiones. Fuera de la lectura, no tenía ninguna distracción. En tomo a mí no había nada que pudiese imponerme algún respeto y atraerme. Una ola de angustia me inundaba; sentía una sed histérica de contrastes, de oposiciones, y me lanzaba a la disipación."

Fiódor Dostoyevski - (Memorias del subsuelo / 1864)

(Advertencia de Luarna Ediciones)





"Evde en çok yaptığım şey okumaktı. Dış etkilerle içimdeki sürekli kaynaşmayı bastırmaya çalışıyordum. Kullanabildiğim tek dış etki ise okumak, yine okumaktı. Okumanın bana çok yardımı dokunuyordu; coşku veriyor, zevk veriyor, acı veriyordu. Arada bir canımı son derece sıktığı da oluyordu. Gene de bir şeyler yapmak gereksinmesi duyuyor; o zaman gözlerden uzak, karanlık çirkin -hovardalık bile denilemeyecek- bir hovardalık bozuntusuna kaptırıyordum kendimi. Her zamanki sayrıl (marazi) hırçınlığım yüzünden tutku adını vereceğim duygularım keskin, yakıcıydı. İsteri nöbetlerini andıran bunalımlar gözyaşlarıyla, çırpınmalarla birlikte geliyordu. Okumaktan başka ne yapabileceğim bir iş, ne de gidebileceğim bir yer vardı. Çevremde saygı duyduğum, beni çekebilecek bir uğraşı bulamıyordum. Üstelik bir de sıkıntıdan patlayacak hale gelip aykırılıklara, çelişkilere karşı içimde sönmez bir istek duymaya başlayınca kendimi her türlü rezilliğin kucağına atıyordum."

Fyodor Dostoyevski - (Yeraltından Notlar / 1864)

Türkçesi: Mehmet Özgül

(Engin Yay., İstanbul, 1. baskı, 1993, s. 48)

Fyodor Dostoevsky