Las Muchachas / Pablo Neruda

LAS MUCHACHAS

Muchachas que buscabais
el gran amor, el gran amor terrible,
qué ha pasado, muchachas?

Tal vez
el tiempo, el tiempo!

Porque ahora,
aquí está, ved cómo pasa
arrastrando las piedras celestes,
destrozando las flores y las hojas,
con un ruido de espumas azotadas
contra todas las piedras de tu mundo,
con un olor de esperma y de jazmines,
junto a la luna sangrienta!

Y ahora
tocas el agua con tus pies pequeños,
con tu pequeño corazón
y no sabes qué hacer!

Son mejores
ciertos viajes nocturnos,
ciertos departamentos,
ciertos divertidísimos paseos,
ciertos bailes sin mayor consecuencia
que continuar el viaje!

Muérete de miedo o de frío,
o de duda,
que yo con mis grandes pasos
la encontraré,
dentro de ti
o lejos de ti,
y ella me encontrará,
la que no temblará frente al amor,
la que estará fundida
conmigo
en la vida o la muerte!

Pablo Neruda - (Los versos del capitán, 1952)





GIRLS

You girls who were seeking
the great love, the great and terrible love,
what has happened, girls?

Perhaps
time, time!

Because now,
here it is, see how it passes
dragging the heavenly stones,
destroying flowers and leaves,
with a noise of foam lashed
against all the stones of your world,
with a smell of sperm and jasmine,
next to the bleeding moon!

And now
you touch the water with your little feet,
with your little heart
and you do not know what to do !

Better are
certain night journeys,
certain compartments,
certain most amusing walks,
certain dances with no greater consequence
than to continue the journey!

Die of fear or of cold,
or of doubt,

for I with my huge steps
will find her,
within you
or far from you,
and she will find me,
she who will not tremble in the face of love,
she who will be fused
with me
in life or death!

Pablo Neruda - (The Captain's Verses, 1952)

Translated by Donald D. Walsh





LE RAGAZZE

Ragazze che cercavate
il grande amore, il grande amor terribile,
ch’è successo, ragazze?

Forse
il tempo, il tempo!

Perché ora,
è qui, guardate come passa
trascinando le pietre celesti,
rompendo fiori e foglie,
con un rumore di spume sferzate
contro tutte le pietre del tuo mondo,
con un odore di sperma e di gelsomini,
vicino alla luna insanguinata!

E ora
tocchi l’acqua con i tuoi piccoli piedi,
con il tuo piccolo cuore,
e non sai che fare!

Son migliori
certi viaggi notturni,
certi scompartimenti,
certe divertentissime passeggiate,
certi balli senz’altra conseguenza
che continuare il viaggio!

Muori di paura o di freddo,
o di dubbio;
io, con i miei grandi passi,
la troverò,
dentro di tè,
o lungi da tè,
e lei mi troverà,
lei che non tremerà davanti all’amore,
lei che sarà fusa
con me
nella vita o nella morte!

Pablo Neruda - (I Versi Del Capitano, 1952)

(Tratto da: “I versi del Capitano”, Passigli Editori, a cura di Giuseppe Bellini)





KIZLAR

Sizler, büyük aşkı arayan kızlar,
o korkunç büyük aşkı,
ne oldu sizlere böyle, ey kızlar?

Belki,
zaman, zaman!

Çünkü şimdi
burada, bak, nasıl gider
ve sürükler göksel taşları yerinden
ve mahveder çiçekleri ve yaprakları
köpüklenen bir köpük gürültüsüyle
senin dünyanın bütün taşlarında
atmıktan ve yaseminlerden bir rayihayla,
o kanlı aya yakın.

Ve şimdi
ne yapacağını bilmeksizin
dokunursun suya küçük ayaklarınla,
küçük yüreğinle?

Yolculuğu sürdürmektense
bazı gece yolculukları
daha iyidir,
bazı vagonlarla,
bazı çok şen gezintilerle,
büyük sonuçlar olmaksızın bazı danslar!

Öl öyleyse korkudan ya da soğuktan,
ya da şüpheden
ki ben büyük adımlarımla
bulayım onu,
senin içinde,
ya da senin çok uzağında,
ve bulsun o beni,
aşkın üzerinde titremeyen o,
hayatta ya da ölümde
benimle birlikte
erimek isteyen o.

Pablo Neruda

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy

("Kaptanın Dizeleri"nden, 1952)

The best of David Hamilton - 1976 (Book)