После угомонившейся вьюги
Наступает в округе покой.
Я прислушиваюсь на досуге
К голосам детворы за рекой.
Я наверна неправ, я ошибся,
Я ослеп, я лишился ума.
Белой женщиной метвой из нипса
Наземь падает навзничь зима.
Небо сверху любуется лепкой
Мертвых, крепко придавлеиных век.
Все в снегу, двор и каждая щепка
И на дереве каждый побег.
Лед реки, переезд и платформа,
Лес и рельсы и насыпь и ров
Отлились в безупречные формы
Без перовностей и без углов.
Ночыю, сном не успевши забыться,
В просветленьи вскочивши с софы,
Целый мир уложить на странице,
Уместиться в границах строфы.
Как изваяны пни и коряги
И кусты на речном дерегу,
Море крыш возвести на бумаге,
Целый мир, целыи город в снегу.
Борис Пастернак
AFTER THE STORM
The air is full of after-thunder freshness,
And everything rejoices and revives.
With the whole outburst of its purple clusters
The lilac drinks the air of paradise.
The gutters overflow; the change of weather
Makes all you see alive and new.
Meanwhile the shades of sky are growing lighter.
Beyond the blackest cloud the height is blue.
An artist’s hand with mastery still greater
Wipes dirt and dust off objects in his path.
Reality and life, the past and present,
Emerge transformed out of his colour-bath.
The memory of over half a life-time
Like swiftly passing thunder dies away.
The century is no more under wardship:
High time to have the future have its say.
It is not revolutions and upheavals
That clear the road to new and better days,
But revelations, lavishness and torments
Of someone’s soul, inspired and ablaze.
July 1958
Boris Pasternak
Translated by Lydia Pasternak Slater (Raduga publishers, Moscow).
DESPUES DE LA TORMENTA
Cuando después de la tormenta vuelve
A reinar la quietud, tiendo mi oído,
En los momentos de ocio, hacia las voces
De niños que se escuchan tras el río.
Me equivoco, sin duda, es un error,
Estoy ciego, he perdido la conciencia.
Como una mujer blanca, yerta, muerta, de yeso,
Se desploma de espaldas el invierno en la tierra.
Desde lo alto, el cielo contempla el torneado
De los párpados muertos, fuertemente apretados.
Sobre todo se extiende la nieve, sobre el leño
Y el huerto, sobre cada tierno brote en el árbol.
El río helado, el paso a nivel, los andenes,
Y los rieles, el bosque, el terraplén, la zanja,
Se han modelado en formas impecables,
Sin una sola arista, donde nada resalta.
De noche, cuando aún no te has dormido,
Saltando del sillón en un relámpago,
Apretar todo el mundo en una página,
Cobijarlo en un solo manojo de vocablos.
Como están esculpidos a la orilla del río
Los arbustos, los troncos y las ramas,
Así alzar la marea de techos sobre un pliego,
El mundo entero, la ciudad nevada.
Julio de 1958
Boris Pasternak
Versión de Pablo Anadón - (Alta Gracia, 9 de febrero, 2010)
DOPO IL TEMPORALE
E’ piena l’aria del temporale passato.
Tutto rivive, tutto respira come in paradiso.
Con tutta l’effusione dei grappoli lilla
La serenella assorbe un getto di frescura.
Tutto è vivo col mutamento del tempo.
La pioggia invade le grondaie dei tetti,
Ma sempre più chiari sono i passaggi del cielo,
E lo spazio dietro la nube nera è azzurro.
La mano di un pittore con più forza ancora
Da ogni cosa toglie polvere e sporcizia.
Dalle sue tinte trasfigurate emergono
La vita, la realtà e la vera storia.
Il ricordo di mezzo secolo fugge via
Come il temporale già passato.
Il secolo è uscito dalla sua tutela.
E’ ora di far largo alla nuova vita.
Non i traumi né i rivolgimenti
Sgombrano la strada al futuro,
Ma le rivelazioni, le tempeste, la prodigalità
Dell’anima infiammata di qualcuno.
Luglio 1958
Boris Pasternak
FIRTINADAN SONRA
Hava, gelip geçen fırtınayla dolu.
Canlandı her şey, ve bir cennet ferahlığında solmakta
Leylak, bir tazelik akımını çekmede içine
Her yana dağılmış mor salkımlarıyla
Hava değişimi diriltti her şeyi,
Doldurmada çatı oluklarını yağmur;
Fakat gitgide aydınlığa doğru değişmede gök
Kara bulutların ötesi masmavi
Sanatçının eli daha bir güvenle
Arındırmada her şeyi tozundan, kirinden;
Yaşam, gerçeklik ve olup bitenler
Yepyeni çıkmada onun atölyesinden
Yaşanmış yarım yüzyılın anıları
Gelip geçen fırtınayla tersine dönmede şimdi,
Yüzyılımız çıktı vesayetinden onun
Geleceğe yol açmanın zamanı geldi
Yeni yaşamın yolunu arındıracak olan
Artık sarsıntılar ve dönüşümler değildir;
Bir şeylerle alevlenmiş ruhun
İçtenliği, fırtınaları ve cömertliğidir…
Temmuz 1958
Boris Pasternak
Çeviri: Ataol Behramoğlu
 |
| Morning Sun After Storm by Gary Eason |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder