Allégeance / René Char

Allégeance

Dans les rues de la ville il y a mon amour. Peu importe où il va dans
le temps divisé. Il n'est plus mon amour, chacun peut lui parler. Il ne se
souvient plus; qui au juste l'aima?

Il cherche son pareil dans le voeu des regards. L'espace qu'il parcourt est
ma fidélité. Il dessine l'espoir et léger l'éconduit. Il est prépondérant sans
qu'il y prenne part.

Je vis au fond de lui comme une épave heureuse. A son insu, ma solitude
est son trésor. Dans le grand méridien où s'inscrit son essor, ma liberté le
creuse.

Dans les rues de la ville il y a mon amour. Peu importe où il va dans le
temps divisé. Il n'est plus mon amour, chacun peut lui parler. Il ne se
souvient plus; qui au juste l'aima et l'éclaire de loin pour qu'il ne tombe pas?

René Char





Allegiance

In the streets of the town goes my love. Small matter where she moves in
divided time. She is no longer my love, anyone may speak with her. She
remembers no longer: who exactly loved her?

She seeks her equal in glances, pledging. The space she traverses is my
faithfulness. She traces a hope and lightly dismisses it. She is dominant
without taking part.

I live in her depth, a joyous shipwreck. Without her knowing, my
solitude is her treasure. In the great meridian where her soaring is inscribed,
my freedom delves deep in her.

In the streets of the town goes my love. Small matter where she moves in
divided time. She is no longer my love, anyone may speak with her. She
remembers no longer: who exactly loved her, and lights her from afar, lest
she should fall?

René Char

Translated by Mary Ann Caws





Consuelo

Por las calles de la ciudad va mi amor. Poco importa
a dónde vaya en este roto tiempo. Ya no es mi amor: el
que quiera puede hablarle. Ya no se acuerda: ¿quién en
verdad le amó?

Mi amor busca su semejanza en la promesa de las
miradas. El espacio que recorre es mi fidelidad. Dibuja
la esperanza y en seguida la desprecia. Prevalece sin
tomar parte en ello.

Vivo en el fondo de él como un resto de felicidad.
Sin saberlo él, mi soledad es su tesoro. Es el gran meridiano
donde se inscribe su vuelo, mi libertad lo vacía.

Por las calles de la ciudad va mi amor. Poco importa
a dónde vaya en este roto tiempo. Ya no es mi
amor: el que quiera puede hablarle. Ya no se acuerda:
¿quién en verdad le amó y le ilumina de lejos para que
no caiga?

René Char





Sottomissione

Nelle strade della città c’è il mio amore. Poco importa dove va nel tempo
della separazione. Non è più il mio amore, chiunque può parlargli. Non si
ricorda più di chi nel modo giusto l’amò?

Egli cerca il suo simile nella brama degli sguardi. Lo spazio che percorre è
la mia fedeltà. Disegna la speranza e tenue la respinge. S’impone su tutto
senza prendervi parte.

Io vivo in fondo a lui come un felice relitto . A sua insaputa, la sua solitudine è
il mio tesoro. Nel gran meridiano ove s’inscrive il suo volo, la mia libertà lo
disvela.

Nelle strade della città c’è il mio amore. Poco importa dove va nel tempo
della separazione. Non è più il mio amore, chiunque può parlargli. Non si
ricorda più di chi nel modo giusto l’ amò e da lontano lo illumina affinché non
cada?

René Char





Bağlılık

Kentin sokaklarında sevgilim var benim. Nereye gittiği önemli
değil bölünmüş zamanın içinde. Artık sevgilim değil, herkes
onunla konuşabilir. Artık anımsamıyor, gerçekte kim sevmişti onu?

Bakışların dileğinde benzerini arıyor. Bağlılığımı yürüyor uçtan uca.
Umudun resmini çiziyor, sonra da hafif, uzaklaştırıyor onu.
Kendi istemese de ağır basıyor.

Mutlu bir batık gibi dibinde yaşıyorum onun. Yalnızlığım onun hazinesi,
o bilmese de. Atılımını çevreleyen büyük boylamda,
özgürlüğüm içten içe oyuyor onu.

Kentin sokaklarında sevgilim var benim. Nereye gittiği önemli
değil bölünmüş zamanın içinde. Artık sevgilim değil, herkes
onunla konuşabilir. Artık anımsamıyor, gerçekte kim sevmişti
onu ve kim aydınlatıyor uzaktan, düşmesin diye?

René Char

Çeviri: Samih Rifat

"Portrait d'un assassin" de Bernard-Roland, Paris, 1949,
by Raymond Voinquel