czekałam długo ... / Halina Poświatowska

czekałam długo

wspierałam włosy na ręce

podpórkę robiłam włosom

z moich rąk samotnych z palców

usta oszukiwałam pieszczotą

kolorowej szminki

czekajcie - mówiłam ustom -

przyfruną pocałunki

opadną

rojem pszczół w wasze różowe wnętrze

i piersi dotykałam ręką

szeptałam w uniesione końce

czekajcie - przyjdzie ten

w którego rąk zagłębieniu

znajdziecie przystań spokojną

i nóg strzelistym wieżom

odwróconym w dół

kłamałam - przyjdzie

i drżały - wierząc

teraz - rzucam to wszystko

w chłodną taflę lustra

jak w głęboki staw

i odwracam twarz i się śmieję

Halina Poświatowska

uzun süre bekledim 

dayadım elimi başıma 

dayanak yaptım saçlarıma 

parmaklarımı, yalnız ellerimi

aldattım dudaklarımı okşamasıyla 

renkli rujun 

bekleyin – dedim dudaklarıma – 

uçuşup gelecek öpücükler 

konacaklar 

balarılarının uçuşuyla sizin pembe aralığınıza 

ve dokundum göğüslerime elimle 

kalkmış uçlarına fısıldadım 

bekleyin, o 

hani geniş omuzlarında 

dingin bir liman bulacağınız sevgili, gelecek 

ve bacaklarımın doruğundaki 

aşağı dönük kubbeye 

yalan söyledim – gelecek 

ve titredi bacaklarım inanarak 

şimdi fırlatıyorum her şeyi 

soğuk, pürüzsüz yüzeyine aynanın 

derin bir gölete fırlatır gibi 

çeviriyorum yüzümü ve gülümsüyorum

Halina Poświatowska

Çeviri: Seda Köycü Arslantekin

Photo by Christian Coigny