Lubię, kiedy kobieta... / Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Lubię, kiedy kobieta...

Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,

kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,

gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie,

i wargi się wilgotnie rozchylą bezwiednie.

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,

gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,

gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem

i oddaje się cała z mdlejacym uśmiechem.

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania

przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania

zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,

gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia.

Lubię to - i tę chwile lubię, gdy koło mnie

wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,

a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata

w nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

I like it when a woman...

I like it when a woman faints in an embrace,

when she falls on my shoulders and I see her face

growing pale, when her eyes get covered with mist

and her moist lips just long to be kissed.

I like it when lust and pleasure take her away,

when she claws her fingers, this much I'll say,

as her breaths are quick, and not one bit deep,

she gives herself with a smile that she wants to keep.

And I like this shame which always forbids her

to admit that pleasure is making her eager,

that passion takes over in search for my lips

as she fears words and glances, not my finger tips.

I like it all - as well as the moment

when she is exhausted, tired and spent

and my thoughts are flying high to the sky,

to angelic world beyond reach of human eye.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Hoşuma gidiyor, kadın...

Hoşuma gidiyor, kadın kendinden geçtiğinde ben onu sardığımda, 

Şehvetli bir kıvranmayla bedenini geriye attığında, 

Puslandığında gözleri, solduğunda bütün suratı

Ve şuursuzca aralandığında nemli dudakları.

Hoşuma gidiyor, dili tutulduğunda zevkle ve ihtirasla 

Tırmaladığında omuzlarımı titreyen parmaklarıyla, 

Soluduğunda kısa ve kesik kesik bir nefesle,

Ve bütünüyle verdiğinde kendisini bana baygın bir gülümsemeyle

Ve hoşuma gidiyor bu utanç, hani yasaklanmış olan kadına

İtiraf etmesi zevki ve arzunun gücünü hissettiğini ya

Ve bu güç hükmediyor ona, aldığı derin zevk çeviriyor onu çılgına 

Aradığında öpücüklerimi, korktuğunda sözcüklerimden ve bakışlarımdan ama

Hoşuma gidiyor bu - ve bu andan hoşlanıyorum, hani yanı başımda 

Yorgun ve tükenmiş, kendinden geçmişçesine uzandığında, 

Ama ondan uzaklaştığında benim kanatlı fikrim

Uçtuğunda bir başka ebedi boyutuna bu aleminin.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Çeviri: Seda Köycü Arslantekin

Piru Bullrich, 1943, by Annemarie Heinrich