Gdy pochylisz nade mną twe usta pocałunkami nabrzmiałe,
usta moje ulecą jak dwa skrzydełka ze strachu białe,
krew moja się zerwie, aby uciekać daleko, daleko
i o twarz mi uderzy płonąca czerwona rzeka.
Oczy moje, które pod wzrokiem twym słodkim się niebią,
oczy moje umrą, a powieki je cicho pogrzebią.
Pierś moja w objęciu twej ręki stopi się jakby śnieg,
i cała zniknę jak obłok, na którym za mocny wicher legł.
Maria Pawlikowska Jasnorzewska - (Niebieskie migdaly / 1922)
"When your lips swollen with kisses lean over me,
My lips will fly away like two tiny wings white with fear,
(...)
My breast in your hand's embrace will melt like snow,
and I will disappear like a cloud upon which a gale had fallen."
Maria Pawlikowska Jasnorzewska - (Woolgathering / 1922)
Translated by Maya Peretz
Dolgun dudaklarınla öpmeye hazırlandığında beni,
Boyun eğiyor dudaklarım, korkudan bembeyaz olmuş iki kanatçık gibi.
Kanım sıyrılıyor benden, uzağa, uzaklara kaçmak için
Ve kırmızı bir nehir gibi yanıyor yüzüm.
Tatlı bakışın altındaki gözlerim, rengine bürünüyor gökyüzünün
Ölüyor gözlerim, göz yaşlarımsa sessizce gömüyor onları büsbütün.
Elinin dokunuşuyla eriyor göğsüm, karlar gibi adeta
Ve tüm bedenim yitiyor bir bulut gibi, hani eser ya üzerine güçlü bir fırtına.
Maria Pawlikowska Jasnorzewska
Çeviri: Seda Köycü Arslantekin
 |
| Photo by Nikolay Tikhomirov |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder