La pregunta / Pablo Neruda

LA PREGUNTA

Amor, una pregunta
te ha destrozado.

Yo he regresado a ti
desde la incertidumbre con espinas.

Te quiero recta como
la espada o el camino.

Pero te empeñas
en guardar un recodo
de sombra que no quiero.

Amor mío,
compréndeme,
te quiero toda,
de ojos a pies, a uñas,
por dentro,
toda la claridad, la que guardabas.

Soy yo, amor mío,
quien golpea tu puerta.
No es el fantasma, no es
el que antes se detuvo
en tu ventana.
Yo echo la puerta abajo:
yo entro en toda tu vida:
vengo a vivir en tu alma:
tú no puedes conmigo.

Tienes que abrir puerta a puerta,
tienes que obedecerme,
tienes que abrir los ojos
para que busque en ellos,
tienes que ver cómo ando
con pasos pesados
por todos los caminos
que, ciegos, me esperaban.

No me temas,
soy tuyo,
pero
no soy el pasajero ni el mendigo,
soy tu dueño,
el que tú esperabas,
y ahora entro
en tu vida,
para no salir más,
amor, amor, amor,
para quedarme.

Pablo Neruda - (Las Furias / Los versos del capitán, 1952)





THE QUESTION

Love, a question
has destroyed you.

I have come back to you
from thorny uncertainty.

I want you straight as
the sword or the road.

But you insist
on keeping a nook
of shadow that I do not want.

My love,
understand me,
I love all of you,
from eyes to feet, to toenails,
inside,
all the brightness, which you kept.

It is I, my love,
who knocks at your door.
It is not the ghost, it is not
the one who once stopped
at your window.
I knock down the door:
I enter all your life:
I come to live in your soul:
you can not cope with me.

You must open door to door,
you must obey me,
you must open your eyes
so that I may search in them,

you must see how I walk
with heavy steps
along all the roads
that, blind, were waiting for me.

Do not fear,
I am yours,
but
I am not the passenger or the beggar,
I am your master,
the one you were waiting for,
and now I enter
your life,
no more to leave it,
love, love, love,
but to stay.

Pablo Neruda - (The Furies / The Captain's Verses, 1952)

Translated by Donald D. Walsh





LA DOMANDA

Amore, una domanda
ti ha spezzata.

Son ritornato a te
dall'incertezza con spine.

Ti voglio retta come
la spada o la strada.

Ma ti ostini
a conservare un angolo
d'ombra che non voglio.

Amore mio,
comprendimi,
ti voglio tutta,
dagli occhi ai piedi, alle unghie,
dentro,
tutta la chiarità, quella che contenevi.

Son io, amor mio,
che batto alla tua porta.
Non è il fantasma, non è
colui che prima si fermò
alla tua finestra.

Io abbatto la porta,
entro in tutta la tua vita:
vengo a vivere nella tua anima:
non puoi resistermi.

Devi aprire porta a porta,
devi obbedirmi,
devi aprire gli occhi,
perché in essi indaghi,
devi vedere come cammino
con passi pesanti
per tutte le strade
che, cieche, m’attendevano.

Non temermi,
son tuo,
ma
non sono il passeggero né il mendico,
sono il tuo padrone,
colui che attendevi,
ed ora entro
nella tua vita,
per non uscirne più,
amore, amore, amore,
per rimanere.

Pablo Neruda - (Le Furie / I Versi Del Capitano, 1952)





SORU

Sevgilim, bir soru var
seni tümüyle mutsuz eden.

Geri geldim sana
o dikenli kuşkudan.

Dosdoğru olmak isterim sana
kılıç ya da yol gibi.

Fakat sevmediğim
gölgeden bir köşe
saklamak istersin ille de.

Sevgilim,
doğru anla beni,
her şeyinle seviyorum seni,
gözlerinden ayaklarına, tırnaklarına,
içinden,
sakladığın bütün paklığına kadar.

Kapını çalan benim
sevgilim.
Daha önce ikirciklenen
hayalet değil,
pencerenin önündeki.

Deviriyorum kapıyı:
giriyorum tüm hayatından içeri:
geliyorum ruhunda yaşamaya:
engelleyemezsin beni.

Kapı üstüne kapı açmalısın,
sözümü dinlemelisin,
incelemem için
açmalısın gözlerini,
görüyorsun nasıl gidiyorum
ağır adımlarla
kör gibi, uzanmış beni bekleyen
bütün yollarda.

Korkma,
seninim ben,
fakat
ne yolcuyum ne de dilenci,
kendini uzaklaştırdığın ve beklediğin,
efendinim senin,
ve şimdi giriyorum
hayatından içeri
asla çıkmamak üzere,
sevgilim, sevgilim, sevgilim,
kalmaya geliyorum.

Pablo Neruda

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy

("Kaptanın Dizeleri"nden, 1952)

Unknown photographer