6 Haziran 2017 Salı

Poetry / Nichita Stãnescu

POETRY

Poetry is the weeping eye
it is the weeping shoulder
the weeping eye of the shoulder
it is the weeping hand
the weeping eye of the hand
it is the weeping soul
the weeping eye of the heel.
Oh, you friends,
poetry is not a tear
it is the weeping itself
the weeping of an uninvented eye
the tear of the eye
of the one who must be beautiful
of the one who must be happy.

Nichita Stãnescu (1933-1983) Rumanian poet.

Translated by Thomas Carlson and Vasile Poenaru





LA POESIA

La poesía es el ojo que llora.
Es el hombro que llora,
el ojo del hombro que llora.
Es la mano que llora,
el ojo de la mano que llora.
Es la pica que llora,
es el ojo de la planta del pie que llora.
Oh, amigos míos,
la poesía no es la lágrima:
ella es el mismo llanto,
el llanto de un ojo no inventado,
la lágrima del ojo de aquel que debe ser hermoso,
la lágrima de aquel que debe ser feliz.

Nichita Stanescu (1933-1983) Poeta rumana.

De Las no palabras, 1969, en Antología poética. Edición bilingüe, Amargord, 2014.





ŞİİR

Ağlayan gözdür şiir
ağlayan omuzdur
omzun ağlayan gözüdür
ağlayan eldir
elin ağlayan gözüdür
ağlayan ruhtur
topuğun ağlayan gözüdür.
Ah dostlar,
şiir bir damla gözyaşı değildir
ağlamanın kendisidir fakat
farkedilmemiş gözün ağlayışıdır
en güzel olması gereken gözün
en mutlu olması gereken gözün
gözyaşlarıdır şiir.

Nichita Stãnescu (1933-1983) Romen şair.

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy


Photo by Andrew Kaiser

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder