David Diop / Afrique

AFRIQUE

Afrique mon Afrique
Afrique des fiers guerriers dans les savanes ancestrales
Afrique que chante ma grand-mère
Au bord de son fleuve lointain
Je ne t`ai jamais connue
Mais mon regard est plein de ton sang
Ton beau sang noir à travers les champs répandu
Le sang de ta sueur
La sueur de ton travail
Le travail de I` esclavage
L`esclavage de tes enfants
Afrique dis-moi Afrique
Est-ce donc toi ce dos qui se courbe
Et se couche sous le poids de l’humilité
Ce dos tremblant à zébrures rouges
Qui dit oui au fouet sur les routes de midi
Alors gravement une voix me répondit
Fils impétueux cet arbre robuste et jeune
Cet arbre là-bas
Splendidement seul au milieu des fleurs
Blanches et fanées
C`est I` Afrique ton Afrique qui repousse
Qui repousse patiemment obstinément
Et dont les fruits ont peu à peu
L’amère saveur de la liberté.

David Diop





AFRICA

Africa my Africa
Africa of proud warriors in ancestral savannahs
Africa of whom my grandmother sings
On the banks of the distant river
I have never known you
But your blood flows in my veins
your beautiful black blood that irrigates the fields
The blood of your sweat
The sweat of your work
The work of your slavery
The slavery of your children
Africa tell me Africa
Is this you this back that is bent
This back that breaks under the weight of humiliation
This back trembling with red scars
And saying yes to the whip under the midday sun
But a grave voice answers me
Impetious son that tree young and strong
That tree there
In slpendid loneliness amidst white and faded flowers
That is Africa your Africa
That grows again patiently obstinately
And its fruit gradually acquire
The bitter taste of liberty.

David Diop

(Modern Poetry from Africa,
Edited by Gerald Moore and Ulli Beier,
Penguin Books Ltd., London, Great Britain, 1976, p. 63-64)





ÁFRICA

África mía África
África y los orgullosos guerreros en los ancestrales desiertos
África mi abuela canta
Al borde de su lejano río
Yo nunca te conocí
Pero mi mirada está llena de tu sangre
Tu buena sangre negra derramada sobre los campos
La sangre de tu sudor
El sudor de tu trabajo
El trabajo de la esclavitud
La esclavitud de tus hijos
África dime África
Eres tú entonces esa espalda que se curva
Y cae bajo el peso de la humillación
Esa temblorosa espada marcada de rojo
Que dice si al látigo en las carreras del mediodía
Entonces gravemente una voz me responde
Impetuoso hijo ese joven y robusto árbol
Ese árbol allá abajo
Espléndidamente sólo entre flores marchitas
Es África tú África que renace otra vez
Que vuelve a brotar pacientemente obstinadamente
Cuyos frutos adquieren poco a poco
El amargo sabor de la libertad.

David Diop

(David Diop, senegalés nacido en Burdeos en 1927, murió en un accidente de aviación en 1961. Versión de José Miguel Oviedo.)





ÁFRICA

África mi África
Africa de los fieros guerreros en las sabanas ancestrales

África que canta mi abuela
a la orilla de su río lejano
yo nunca te conocí
pero mis ojos están llenos de tu sangre
tu buena sangre negra a través de los campos extendidos

la sangre de tu sudor
el sudor de tu trabajo
el trabajo de la esclavitud
la esclavitud de tus niños
África dime África
es tuya esa espalda que curva
y se acuesta bajo el peso de la humildad
esa espalda trémula a rayas negras
que dice sí al látigo sobre la ruta del Mediodía
entonces gravemente una voz me contesta
hijo impetuoso ese árbol robusto y joven
ese árbol allá abajo
espléndidamente solo en medio de las flores blancas y marchitas
es el África tu África
que contesta pacientemente obstinadamente
y cuyos frutos tienen poco a poco
el amargo sabor de la libertad.

David Diop

David Diop nació en Burdeos en 1927, de padre senegalés y madre cameruniana.  Durante su corta vida Diop pasó largas temporadas en hospitales a causa de su precaria salud. Viajó frecuentemente, desde la niñez, a través de Áfirca Occidental. Fue colaborador habitual de Présence y varios de sus primeros poemas a parecieron en la antología Langage et Poésie Négro Africane, preparada por Leopoldo Sédar Senghor. Publicó un libro, Coups de Pilon, poemas (Présence africane, 1956). Murió en un accidente aéreo en las afueras de Dakar, en 1960.

Versión de Lauren Mendinueta





AFRİKA

Afrika benim Afrika'm
Ata savanalarında onurla savaşanların Afrika'sı
Uzak ırmak kıyılarında
Büyükannemin ezgiler söylediği Afrika
Seni hiç bilmiyorum
Ama damarlarımda akan senin kanın
Tarlaları sulayan güzel siyah kanın senin
Terinin kanı
Emeğinin teri
Köleliğinin emeği
Çocuklarının köleliği
Afrika söyle bana Afrika
Bu iki büklüm sırt sen misin
Bu aşağılanma yükü altında çöken sırt
Bu kızarmış yara izleriyle tir tir titreyen
Ve öğle güneşinde kırbaca boyun eğen sırt
Ağırbaşlı bir ses yanıtlıyor beni
A hırçın oğul o genç ve sağlam ağaç
Orada
O solgun beyaz çiçeklerin arasında görkemli bir yalnızlığı yaşayan o ağaç
Sabır ve inatla yeniden boy veren
Ve meyveleri yavaş yavaş
Özgürlüğün acı tadını alan
Afrika o senin Afrika'n

David Diop (9 Temmuz 1927 – 29 Ağustos 1960)

Çeviri: Baki Yiğit

David Diop, Senegalli bir baba ile Kamerunlu bir annenin oğlu olarak Fransa'nın Bordeaux kentinde doğdu. 1956'da şiirlerini Coups de pilon (Tokmak Vuruşları) adlı kitabında topladı. Şiirlerinde, Avrupa'nın kültürel değerlerine karşı çıkarak halkının köle ticareti ve sömürgecilik döneminde çektiği acıları anlattı ve Afrika'yı parlak bir geleceğe götürecek devrimi savundu. Afrika'nın kültürü ve tarihi olmayan yoksul bir kıta olduğunu öne süren Fransızlar'ın asimilasyon politikasına karşı çıktı. Sömürge yönetiminin Afrika'ya hiçbir şey getirmeyeceğine, kültürel ve ekonomik canlanmanın siyasal bağımsızlıkla gerçekleşeceğine inanıyordu. Dakar'da bir uçak kazasında öldü.

Rwandan toddler cries and clings to his dead father, by David Turnley