Betrunkener Abend / Ingeborg Bachmann

Betrunkener Abend

Betrunkener Abend, voll vom blauen Licht,
taumelt ans Fenster und begehrt zu singen.
Die Scheiben drängen furchtsam sich und dicht,
in denen seine Schatten sich verfingen.

Er schwankt verdunkelnd um das Häusermeer,
trifft auf ein Kind, es schreiend zu verjagen,
und atmet keuchend hinter allem her,
Beängstigendes flüsternd auszusagen.

Im feuchten Hof am dunklen Mauerrand
tummelt mit Ratten er sich in den Ecken.
Ein Weib, in grau verschlissenem Gewand,
weicht vor ihm weg, sich tiefer zu verstecken.

Am Brunnen rinnt ein dünner Faden noch,
ein Tropfen läuft, den anderen zu erhaschen;
dort trinkt er jäh aus rostverschleimtem Loch
und hilft, die schwarzen Gossen mitzuwaschen.

Betrunkener Abend, voll vom blauen Licht,
taumelt ins Fenster und beginnt zu singen.
Die Scheiben brechen. Blutend im Gesicht
dringt er herein, mit meinem Graun zu ringen.

Ingeborg Bachmann





The Drunken Evening

The drunken evening, saturated with blue light,
staggers to the window to sing a ballad.
The pines press hard and thick against the sight,
as in the glass his shadow becomes entangled.

He slinks so darkly around the sea of houses,
strikes a child, and shrieks to scare him away;
while behind everyone else he pants for breath,
sounding a whispered alarm that gives him away.

In a damp farmyard, nearby the dark outer wall,
he rustles with rats deep in the corners.
The woman wearing a raggedy fray shawl
skitters away to hide herself still deeper.

There's still a stream trickling from the well,
a drop that runs, trying to catch the first;
he drinks there from a rusty pail,
and more from black gutters to ease his thirst.

The drunken evening, saturated with blue light,
staggers against the window and begins to sing.
Windowpanes shatter. His bloodied face fights
his way inside, wrestling me down, still shuddering.

Ingeborg Bachmann

Translated by Peter Filkins

(Ingeborg Bachmann / The Collected Poems / Poems 1945-1956)





"Ebria noche, saturada de luz azul,
se tambalea en la ventana y comienza a cantar.
Se rompen los cristales. Con la cara sangrante
entra en casa y se enfrenta a mi espanto."

Ingeborg Bachmann

Trad. de Cecilia Dreymüller

(Ingeborg Bachmann Poesía completa. Barcelona, Tresmolins, 2018)





Sarhoş Akşam

Sarhoş akşam, mavi ışıklarıyla sırtında,
yalpalıyor pencerede, istediği şarkı söylemek.
Camlar sarılmışlar birbirlerine korkudan sımsıkı,
akşamın eteklerine dolanmış gölgeleriyle.

O ise sendelemekte evler boyunca, ortalığı karartarak,
bir çocuğa rastlıyor, önünden çığlıklarla kaçan,
ve soluk soluğa koşuyor herkesin peşinden,
kulaklara en korkunç şeyleri fısıldayarak.

Karanlık duvar boyunca uzanan ıslak avluda,
farelerle cirit atıyor şimdi, ve bir kadın
sırtında eskimiş, kurşun rengi elbisesi,
kaçıyor akşamdan, daha kuytularda saklanmak için.

Çeşmeden sicim gibi bir su akmakta hâlâ,
damlalar birbirini yakalamak peşinde
ve akşam, ansızın su içiyor paslı yalaklardan,
yardım ederek karanlık sokakların yıkanmasına.

Sarhoş akşam, mavi ışıklarıyla sırtında,
bir şarkıdır tutturuyor pencerede yalpalayarak.
Kırılıyor camlar. Akşam, kanlı çiziklerle yüzünde
giriyor içeriye, istediği benim karanlığımla boğuşmak.

Ingeborg Bachmann

Çeviri: Ahmet Cemal

Prague at Night, 1958, by Josef Sudek