A criança que ri na rua,
A música que vem no acaso,
A tela absurda, a estátua nua,
A bondade que não tem prazo —
Tudo isso excede este rigor
Que o raciocínio dá a tudo,
E tem qualquer coisa de amor,
Ainda que o amor seja mudo.
(4-10-1934)
Fernando Pessoa
The child that laughs in the street
The child that laughs in the street,
The song one hears by chance,
The absurd picture, the naked statue,
Kindness without limit -
All this exceeds the logic
Imposed on things by reason,
And it all has something of love,
Even if this love can't speak.
(4-10-1934)
Fernando Pessoa
Sokakta Gülen Çocuk
Sokakta gülen çocuk,
Rastgele duyduğun şarkı,
Şu saçma resim, o çıplak heykel,
Sının olmayan iyilik –
Aklın eşyaya yüklediği
Mantığı aşıyor bütün bunlar,
Hepsinde sevginin payı var
Bir dili olmasa da sevginin.
(4-10-1934)
Fernando Pessoa
Çeviri: Cevat Çapan
Le Petit Parisien, 1952, by Willy Ronis |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder