Rain / William Carlos Williams

RAIN

As the rain falls
so does
           your love

bathe every
                  open
object of the world--

In houses
the priceless dry
                         rooms

of illicit love
where we live
hear the wash of the
                                rain--

There
          paintings
and fine
             metalware
woven stuffs--
all the whorishness
of our
           delight
sees
from its window

the spring wash
of your love
                      the falling
rain--

The trees
are become
beasts fresh-risen
from the sea--
water

trickles
from the crevices of
their hides--

So my life is spent
                              to keep out love
with which
she rains upon

                         the world

of spring

                    drips

so spreads

                     the words

far apart to let in

                           her love

And running in between

the drops

                   the rain

is a kind physician

                              the rain
of her thoughts over

the ocean
                     every

where

           walking with
invisible swift feet
over

         the helpless
                            waves--

Unworldly love
that has no hope
                            of the world

                            and that
cannot change the world
to its delight--

           The rain
falls upon the earth
and grass and flowers

come
          perfectly

into form from its
                           liquid

clearness

                But love is
unworldly

                and nothing
comes of it but love

following
and falling endlessly
from
          her thoughts

William Carlos Williams





YAĞMUR

Yağmur nasıl yağarsa
senin
aşkın da öyle
yıkıyor
açık
Ne varsa yeryüzünde

Evlerde
yaşadığımız
yaşak aşkların eşsiz
kuru
odaları
duyuyor yağmurun
yıkayışını

Orada
resimler
ve ince
madeni eşya
dokunmuş kumaşlar

tattığımız
zevkin
bütün baştan çıkarıcılığı
görüyor
penceresinden
bahar yıkanışını
aşkının
yağan
yağmur

Ağaçlar
sanki yeni
dirilmiş
canavarlar
denizden

sular
damlıyor
derilerinin
kıvrımlarından

Benim hayatım da
öyle geçti
birlikte yağdığı aşkı
uzak tutmak için
baharın
dünyasından
damlıyor
böylece açıyor
kelimeleri

aralarına sızdırsın diye
aşkını
Ve damlalar arasında
koşan
iyi yürekli
bir hekimdir yağmur
düşüncelerinin
yağmuru da
her yerde
üzerinde
denizin
görünmeyen
hızlı adımlarla yürür
basarak
umarsız
dalgalara
Çocuksu aşk
dünyadan umudu
olmayan
ve dünyayı
dilediği gibi
değiştiremeyen
Yağmur
yağıyor toprağa
ve otlara ve kusursuz
biçimler
alan
çiçekler açıyor onun
sularından
aydınlık

Ama aşk
çocuksu
ve aşktan başka
bir şey doğmuyor aşktan
ardını bırakmadan
ve durmadan yağarak
onun
düşüncelerinden

William Carlos Williams

Çeviri: Cevat Çapan

Photo by Jean-Paul Nacivet