Clarissa Pinkola Estés - (Women Who Run With the Wolves)
"El cuerpo es como la tierra. Es una tierra en sí mismo. Y es tan vulnerable al exceso de edificaciones como cualquier paisaje, pues también está dividido en parcelas, aislado, sembrado de minas y privado de su poder. (...) Las caderas son anchas con razón, pues llevan adentro una satinada cuna de marfil para la nueva vida. Las caderas de una mujer son batangas para el cuerpo superior y el inferior, son pórticos, son un mullido cojín, asideros del amor, un lugar detrás del cual se pueden esconder los niños. Las piernas están destinadas a llevarnos y a veces a propulsarnos; son las poleas que nos ayudan a elevarnos, son un anillo para rodear al amante. No pueden ser demasiado esto o demasiado lo otro. Son lo que son."
Clarissa Pinkola Estés - (Mujeres que corren con los lobos)
"Beden, toprak gibidir. Kendine yeten bir arazidir. Aşırı yapılaşmaya, parsellere bölünmeye, kesilip koparılmaya, altının oyulmasına ve gücünün kırpılmasına her arazi parçası gibi duyarlıdır. (...) Kalçalar bir nedenden ötürü geniştirler. İçlerinde yeni bir hayat için satenli fildişinden bir beşik vardır. Bir kadının kalçaları, bedenin hem yukarısı hem de aşağısı için avara demiridir; ana kapıdır, rahat bir yastık, sevginin tutamakları, çocukların arkasına saklanacakları bir yerdir. Bacaklar bizi götürmek, Kimi zaman ileri doğru iteklemek için düşünülmüştür; kalkmamıza yardımcı olan makaralardır, bir sevgiliyi kuşatmaya yarayan halkalardır. Çok fazla bu ya da çok fazla şu olamazlar, neyseler odurlar."
Clarissa Pinkola Estés - (Kurtlarla Koşan Kadınlar)
Çeviri: Hakan Atalay / Ayrıntı Yayınları
Marcella by Rene de Haan |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder