Mi strugge l'anima perdutamente
il desiderio d'una donna viva,
spirito e carne, da poterla stringere
senza ritegno e scuoterla, avvinghiato
il mio corpo al suo corpo sussultante,
ma poi, in altri giorni più sereni,
starle d'accanto dolcemente,
senza più un pensiero carnale, a contemplare
il suo viso soave di fanciulla,
ingenuo, come avvolto in un dolore
e ascoltare la sua voce leggera
parlarmi lentamente, come in sogno...
[24 ottobre 1925]
Cesare Pavese
İçimi yakıyor o çılgın arzu,
yaşayan bir kadına duyduğum,
ruhu ve teniyle, sarılıp
utanmadan sarsabileceğim, bağlayıp
gövdemi sarsılan gövdesine
ama sonra, daha sakin günlerde,
yanında durabileceğim tatlılıkla, artık
tensel bir düşünce olmadan, seyretmek için
tatlı çocuk yüzünü,
saf, bir acıya gömülmüş gibi
ve dinlemek için hafif sesinin
benimle ağır ağır konuştuğunu, düşteki gibi ...
[24 Ekim 1925]
Cesare Pavese
İtalyancadan çeviren: Kemal Atakay
 |
| Photo by Denis Piel |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder