Soneto XIV / Pablo Neruda

SONETO XIV

Me falta tiempo para celebrar tus cabellos.
Uno por uno debo contarlos y alabarlos:
otros amantes quieren vivir con ciertos ojos,
yo sólo quiero ser tu peluquero.

En Italia te bautizaron Medusa
por la encrespada y alta luz de tu cabellera.
Yo te llamo chascona mía y enmarañada:
mi corazón conoce las puertas de tu pelo.

Cuando tú te extravíes en tus propios cabellos,
no me olvides, acuérdate que te amo,
no me dejes perdido ir sin tu cabellera

por el mundo sombrío de todos los caminos
que sólo tiene sombra, transitorios dolores,
hasta que el sol sube a la torre de tu pelo.

Pablo Neruda - (Cien sonetos de amor, 1959)





SONNET XIV

I don’t have time enough to celébrate your hair.
One by one I should detail your hairs and praise them.
Other lovers want to live with particular eyes;
I only want to be your stylist.

In Italy they called you Medusa,
because of the high bristling light of your hair.
I cali you curly, my tangler;
my heart knows the doorways of your hair.

When you lose your way through your own hair,
do not forget me, remember that I love you.
Don’t let me wander lost—without your hair—

through the dark world, webbed by empty
roads with their shadows, their roving sorrows,
till the sun rises, lighting the high tower of your hair.

Pablo Neruda - (100 Love Sonnets, 1959)

Translated by Stephen Tapscott





SONETTO XIV

Mi manca il tempo per celebrare i tuoi capelli.
Uno a uno devo contarli e lodarli:
altri amanti voglion vivere con certi occhi,
io voglio essere solo il tuo parrucchiere.

In Italia ti battezzarono Medusa
per l'arricciata e alta luce della tua capigliatura.
Io ti chiamo scarmigliata e intricata mia:
il mio cuore conosce le porte della tua chioma.

Quando ti smarrirai nei tuoi stessi capelli,
non dimenticarmi, ricordati che t'amo,
non lasciarmi andar perduto senza la tua capigliatura

per il mondo cupo di tutte le strade
che solo ha ombra, dolori passeggeri,
finché sale il sole sulla torre della tua chioma.

Pablo Neruda - (Cento Sonetti D'amore, 1959)





SONE XIV

Zaman elverse de kutsasam saçlarını,
tel tel saysam ve övgüler düzsem:
Kimi aşıklar yetinirler gözün gördükleriyle,
berberin olmak isterim bense.

İtalya'da Medusa koydular adını
buklelerinden ve yüksek ışığından dolayı saçlarının.
Bense düş kırıklığım derdim sana, belalım
Kalbim tanır ya saçının kapılarını.

O güzelim saçlarında şaşırdığında yolunu,
unutma beni anımsa seni sevdiğimi,
yitik bırakma yollarda saçlarından.

Bütün yolları karanlık dünyada
acılarla gelip geçenler vardır
saçlarının kulesine tırmanan güneş yolunda.

Pablo Neruda - (Yüz Aşk Sonesi’nden, 1959)

Çeviri: Adnan Özer

Photo by David Dubnitskiy