I was tired of being a woman,
tired of the spoons and the post,
tired of my mouth and my breasts,
tired of the cosmetics and the silks.
There were still men who sat at my table,
circled around the bowl I offered up.
The bowl was filled with purple grapes
and the flies hovered in for the scent
and even my father came with his white bone.
But I was tired of the gender things.
Last night I had a dream
and I said to it...
"You are the answer.
You will outlive my husband and my father."
In that dream there was a city made of chains
where Joan was put to death in man's clothes
and the nature of the angels went unexplained,
no two made in the same species,
one with a nose, one with an ear in its hand,
one chewing a star and recording its orbit,
each one like a poem obeying itself,
performing God's functions,
a people apart.
"You are the answer,"
I said, and entered,
lying down on the gates of the city.
Then the chains were fastened around me
and I lost my common gender and my final aspect.
Adam was on the left of me
and Eve was on the right of me,
both thoroughly inconsistent with the world of reason.
We wove our arms together
and rode under the sun.
I was not a woman anymore,
not one thing or the other.
O daughters of Jerusalem,
the king has brought me into his chamber.
I am black and I am beautiful.
I've been opened and undressed.
I have no arms or legs.
I'm all one skin like a fish.
I'm no more a woman
than Christ was a man.
February 1963
Anne Sexton
ESPONSALES CON LOS ÁNGELES
Estaba cansada de ser mujer
cansada de ollas y cucharas,
cansada de mi boca y de mis senos,
cansada de afeites y cansada de sedas.
Aún había hombres sentados a mi mesa,
en círculo ante el cáliz que yo les ofrecía.
El cáliz rebosante de uvas moradas
y moscas que zumbaban atraídas al olor
aún mi padre vino, trajo su hueso blanco.
Pero estaba cansada del género en las cosas.
Anoche tuve un sueño
y le dije...
"Tú eres la respuesta.
Vivirás más que mi esposo, vivirás más que mi padre."
Veía en este sueño la ciudad encadenada
donde se ejecutó a Juana de Arco vestida de varón
el natural de los ángeles seguía siendo un enigma
ya que no hay dos siquiera de igual condición,
uno tiene nariz, aquél lleva en la mano su oreja,
otro mastica el astro, por dar cuenta de su órbita
cada cual una línea, se obedece a sí mismo
cumpliendo las funciones de Dios,
aquella persona aparte.
"Tú eres la respuesta",
así dije y entré
me tendí a las puertas de aquella ciudad.
Sujetaron, mi cuerpo rodeado de eslabones
perdí género común, perdí apariencia final.
Adán se colocó a mi izquierda
y a mi derecha Eva
ambos del todo incongruentes con el mundo racional,
trenzamos nuestros brazos
cabalgamos bajo el sol
y no era ya mujer
tampoco esto ni aquello.
Oh, hijas de Jerusalem,
el rey me trajo a su aposento.
Soy morena y soy hermosa.
Me han abierto y desnudado.
No tengo brazos ni piernas.
Como el pez, soy una sola piel
Y no soy más mujer
de lo que Cristo fue varón.
Febrero de 1963
Anne Sexton
Traducción: Elisa Ramírez Castañeda
IN COMPAGNIA DEGLI ANGELI
Ero stanca di essere una donna,
stanca di cucchiai e pentole,
stanca della mia bocca e dei miei seni,
stanca di cosmetici e sete.
C'erano ancora uomini seduti alla mia tavola,
raccolti intorno alla coppa che offrivo.
La coppa era piena di chicchi d'uva viola
e le mosche erano attratte dal profumo
e perfino mio padre si fece avanti con il suo osso bianco.
Ma io ero stanca del genere delle cose.
La notte scorsa ho fatto un sogno
e gli ho detto...
"Sei tu la risposta.
Tu sopravviverai a mio marito e a mio padre".
In quel sogno c'era una città fatta di catene
dove Giovanna fu messa a morte in abiti maschili
e la natura degli angeli non fu spiegata,
non ce n'erano due della stessa specie,
uno con il naso, un altro con un orecchio in mano,
uno masticava una stella e registrava la sua orbita,
ognuno come un poema obbediva a sè stesso,
facendo le veci di Dio,
un popolo separato.
"Tu sei la risposta",
dissi io, ed entrai
stesa sui cancelli della città.
Poi fui stretta in catene
e persi il mio genere normale e il mio aspetto finale.
Adamo era alla mia sinistra
e Eva era alla mia destra,
entrambi del tutto incompatibili con il regno della ragione.
Intrecciammo le braccia
e marciammo sotto il sole.
Non ero più una donna,
nè una cosa nè l'altra.
O figlie di Gerusalemme,
il re mi ha condotto nella sua camera.
Sono nera e sono bellissima.
Sono stata aperta e svestita.
Non ho nè braccia nè gambe.
Sono tutta pelle come un pesce.
Non sono più donna
di quanto Cristo sia un uomo.
Febbraio 1963
Anne Sexton
CONSORTING AVEC DES ANGES
J'étais fatigué d'être une femme, fatigué des cuillères et du
poteau, fatigué de ma bouche et de mes seins, fatigué des produits
de beauté et des soies. Il y avait des hommes immobiles qui se sont
assiss à ma table, cerclés autour de la cuvette que j'ai offerte
vers le haut. La cuvette a été remplie des raisins pourpres et les
mouches ont plané dedans pour le parfum et même mon père est venu
avec son os blanc. Mais j'étais fatigué des choses de genre.
La nuit passée j'ai eu un rêve et j'ai dit à lui? "tu es la
réponse. Tu survivras à mon mari et à mon père." Du fait le rêve
là était une ville a fait des chaînes où Joan a été mis à la
mort dans des vêtements de l'homme et la nature des anges a disparu
non expliquée, le non deux a fait dans la même espèce, une avec un
nez, une avec une oreille dans sa main, on mâchant une étoile et
enregistrant son orbite, chacune comme une poésie s'obéissant,
exécutant les fonctions de Dieu, un peuple à part.
"tu es la réponse," I dit, et écrit, se trouvant vers le bas sur les
portes de la ville. Alors les chaînes ont été attachées autour de
moi et j'ai perdu mon genre commun et mon aspect final. Adam était du
côté gauche de moi et la veille était du côté droit de moi, tous
les deux complètement contradictoires avec le monde de la raison.
Nous avons tissé nos bras ensemble et sommes montés sous le soleil.
Je n'étais pas une femme plus, non une chose ou l'autre.
Les dérivés de O de Jérusalem, le roi m'a introduit dans sa
chambre. Je suis noir et je suis beau. J'ai été ouvert et
déshabillé. Je n'ai aucun bras ou jambe. Je suis chacune des une
peau comme un poisson. Je ne suis plus une femme que le Christ était
un homme.
Février 1963
Anne Sexton
MELEKLERLE ARKADAŞLIK ETMEK
Bir kadın olmaktan bıktım,
bıktım kaşıklardan ve postadan,
bıktım ağzımdan ve göğüslerimden
bıktım kozmetiklerden ve ipeklilerden.
Hâlâ masamda oturan adamlar vardı,
sunduğum çanağın etrafını çevrelemiş.
Çanak doluydu mor üzümlerle
ve kokusundan dolayı sinekler üşüştü
ve babam bile geldi beyaz kemiğiyle.
ama cinsiyetle ilgili şeylerden bıktım.
Geçen gece bir düş gördüm
ve ona dedim ki…
"Sen cevapsın.
Sen kocamdan ve babamdan çok yaşayacaksın."
Zincirlerden yapılmış bir kent vardı o düşte
Jan d’Arc’un ölüme erkek giysileriyle götürüldüğü
ve meleklerin doğasının anlaşılmaz olduğu yerde,
ikisinden hiçbiri aynı cinsten yaratılmamıştı,
birisi bir burunla, birisi elinde bir kulakla,
birisi bir yıldız çiğnedi ve yörüngesini kayıt etti,
her biri kendine boyun eğen bir şiir gibi,
Tanrı’nın işlevlerini yerine getirdi,
bir insandan farklı olarak.
"Sen cevapsın,"
dedim ve girdim,
uzanarak kentin kapılarının üstüne.
Sonra gevşetildi etrafımdaki zincirler
ve yitirdim bilinen cinsimi ve son görünüşümü.
Adem benim solumdaydı
ve Havva sağımdaydı,
her ikisinin de mantık dünyasıyla uyumsuzlukları yüzünden.
Kollarımızı birlikte birleştirdik
ve güneş altında gezinti yaptık.
artık bir kadın değildim,
bir şey ya da diğeri değildim.
Ah Kudüs’ün kızları,
kral beni odasına getirdi.
Karayım ve güzelim.
Açıyorum ve soyunuyorum.
Kollarım ya da bacaklarım yok.
Bir balık gibi bütün bir deriyim.
Artık bir kadın değilim
İsa’nın bir erkek olmadığı gibi.
Şubat 1963
Anne Sexton
Çeviri: Dilek Değerli
 |
| Collage, 1947, by Karel Teige |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder