sotto questa tettoia
con questo stesso sole,
e il cuore punto da un'eguale noia.
Noia d'esser vivi
con tanta dolce luna
e colori splendenti.
Noia d'esser fanciulli
con tanto tempo innanzi
più beato e sicuro, vera vita.
Pier Paolo Pasolini - Appendice Ia "Dal diario" (1943 - 1944)
Çocuktuk
Bu gölgeliğin altında
Aynı güneşle
Var olmanın verdiği sıkıntıyla birlikte
Yaşamanın sıkıntısıyla
tatlı bir ay ve parlayan renklerle birlikte
çocuk olmanın sıkıntısı, önümüzde daha çok
güvenli, mutlu zamanlarla
gerçek bir yaşamla birlikteydik.
Pier Paolo Pasolini - Günlük'ten (1943 - 1944)
Alıntı: İtalyan.com
 |
| Il ventre del colera, Ercolana, Italia, 1972, foto di Mimmo Jodice |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder