26 Ağustos 2014 Salı

Matsuo Bashō - (Basho's Journey: The Literary Prose Of Matsuo Basho)

"I was walking along the Fuji River when I saw an abandoned child, barely two, weeping pitifully. Had his parents been unable to endure this floating world which is as wave-tossed as these rapids, and so left him here to wait out a life brief as dew? He seemed like a bush clover in autumn's wind that might scatter in the evening or wither in the morning. I tossed him some food from my sleeve and said in passing,

those who listen for the monkeys:
what of this child
in the autumn wind?"

Matsuo Bashō - (Basho's Journey: The Literary Prose Of Matsuo Basho)

Translated by David Landis Barnhill

http://www.amazon.com/Bashos-Journey-Literary-Prose-Matsuo/dp/0791464148





"Mientras caminábamos a lo largo de la ribera del río Fuji, dimos con un niño abandonado, tendría unos tres años, que lloraba lastimeramente. Me pregunté sus padres, arrastrados por las rápidas corrientes del río e incapaces de desafiar las encrespadas olas del mundo flotante, lo abandonaron aquí, pensando que su vida sería tan fugaz como el rocío. ¿Se esparcirán esta noche los tiernos renuevos del trébol en el viento de otoño bajo la planta, o se habrán marchitado mañana? Pensando en esto, saqué un poco de comida de mi manga y se la arrojé al niño mientras pasábamos.

Duele si un mono
Chilla. Más si es un niño,
Solo en otoño."*

*Los poetas chinos de la dinastía T'ang y postetiores con frecuencia expresaron lo doloroso de oír los lastimeros chillidos de un mono. Otra versión de este haikú puede ser:

Duele, poetas,
Oír chillar a un mono.
Más si es un niño...

Matsuo Bashō

http://www.revistadelauniversidad.unam.mx/ojs_rum/files/journals/1/articles/14175/public/14175-19573-1-PB.pdf





"Fuci Irmağı kıyılarında dolanırken iki üç yaşlarında bir çocuk gördüm, kıyıda acıklı acıklı ağlıyordu. Anası babası bırakmışlardı onu buraya mutlaka. Hayatın çalkantılı sularını ırmağın hızlı akan suları kadar acımasız ve çocuğun ömrünün de sabah çiyinin ömrü kadar kısa olduğunu düşünmüş olmalıydılar. Çocuk, güzün en küçük esintisiyle dağılıp uçuşan çalı yoncası çiçekleri gibi kırılgan, bana bakıyordu; ne yazık ki pek az olan azığımı ona verdim.

Ağlayan maymunlara acıyan
eskilerin şairi ey,
güz rüzgârları karşısındaki
bu yavrunun gözyaşlarına ne diyorsun?"

Matsuo Bashō - (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları / YKY, 1994)

Çeviri: Coşkun Yerli


Down the Bay, 1950, by Bert Hardy




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder