Die Liebende / Rainer Maria Rilke

Die Liebende

Das ist mein Fenster. Eben

bin ich so sanft erwacht.

Ich dachte, ich würde schweben.

Bis wohin reicht mein Leben,

und wo beginnt die Nacht?

Ich könnte meinen, alles

wäre noch Ich ringsum;

durchsichtig wie eines Kristalles

Tiefe, verdunkelt, stumm.

Ich könnte auch noch die Sterne

fassen in mir, so groß

scheint mir mein Herz; so gerne

ließ es ihn wieder los

den ich vielleicht zu lieben,

vielleicht zu halten begann.

Fremd, wie niebeschrieben

sieht mich mein Schicksal an.

Was bin ich unter diese

Unendlichkeit gelegt,

duftend wie eine Wiese,

hin und her bewegt,

rufend zugleich und bange,

daß einer den Ruf vernimmt,

und zum Untergange

in einem Andern bestimmt.

Rainer Maria Rilke

Woman in Love

That is my window. Just now 

I've been so softly wakened. 

I thought I'd taken wing. 

How far does my own life reach, 

and where does Night begin?

I could think that everything 

all around was still myself: 

transparent as with a crystal's 

depths, as dark, as mute.

Even the stars I could contain 

within me; so capacious 

my heart feels to me; 

so easily it let him go again

whom I had perhaps begun 

to love, perhaps to hold. 

Like something strange, undreamt of, 

my fate now gazes at me.

For what, then, am I placed down 

amid this endlessness, 

exuding fragrance like a meadow, 

moved this way and that,

calling out and frightened 

that someone will hear the call, 

and destined to disappear 

inside some other life.

Rainer Maria Rilke

Translated by Edward Snow

(Rainer Maria Rilke. New Poems: A Revised Bilingual Edition)

Woman in Love (other english translation)

There is my window.

I awoke just now so gently, 

I thought I was floating off.

How far does my life extend

and where does night begin?

I could believe that everything

surrounding me is I,

transparent as a crystal,

dark and still as a crystal's depths.

I could contain within me

all the stars; so vast

is my heart, so gladly

it let him go again, the one

I have perhaps begun to love,

perhaps to hold.

Strange and unimagined,

my fate turns toward me.

What am I? Set down

like this in such immensity,

fragrant as a meadow,

moved by each passing breeze.

Calling out, yet fearful

that my call will be heard,

and destined to be drowned

in another's life.

Rainer Maria Rilke

L’innamorata

Questa è la mia finestra. È stato dolce

or ora il mio risveglio.

Credevo quasi di poter volare.

Fin dove giunge la mia vita

e ove ha inizio la notte?

Potrei pensare che tutto

attorno a me sia ancora io

trasparente come il fondo

di un cristallo, offuscata, muta.

E riuscirei ad abbracciare anche 

le stelle; tanto vasto mi appare

il cuore e così intenso il desiderio

di lasciar volare via

colui che forse cominciai ad amare,

forse a stringere il mio petto.

Estraneo come volto mai descritto

mi guarda il mio destino.

Cosa sono io? posta sotto il cielo

di questa infinità,

odorosa come un prato,

sospinta senza tregua,

tra la supplica e il timore

che qualcuno oda il mio richiamo

e destinata ad eclissarmi

dentro un altro.

Rainer Maria Rilke

Traduzione di Sabrina Mori Carmignani

Seven Kadın

İşte pencerem. Az önce

ne kadar da hafif uyandım.

Yüzdüğümü sandım.

Nerede başlıyor gece,

Nerede son buluyor yaşantım?

Bir kristalin derinlikleri gibi şeffaf,

dilsiz, karanlık,

ben’im diyebilirdim dört bir taraf,

çevremi saran tüm varlık.

İçime sığdırabilirim yıldızları bile;

kalbim büyük görünüyor o kadar;

öylesi bir keyifle

benden izin istiyor tekrar

galiba o sevmeye başladığım,

o tutunmaya başladığım kişi için.

Bakıyor bana yazgım,

yabancılığıyla asla bilinmezin.

Uzanan ben miyim bu

sonsuzluğun altında,

ki çayır gibi hoş kokulu

ileri geri salınmakta,

hem sesleniyor hem korkak,

duyulur diye seslenişleri,

bir başkasında boğulmak

onun kaderi.

Reiner Marie Rilke

Çeviren: Osman Tuğlu

Photo by Nathalie Roze (Liliroze)