"Di donne ne ho conosciute andando per il mondo, di bionde e di brune - le ho cercate, ci ho speso dietro molti soldi; adesso che non sono piú giovane mi cercano loro, ma non importa - e ho capito che le figlie del sor Matteo non erano poi le piú belle - forse Santina, ma non l'ho veduta grande -, avevano la bellezza della dalia, della rosa di Spagna, di quei fiori che crescono nei giardini sotto le piante da frutta. Ho anche capito che non erano in gamba, che col loro pianoforte, coi romanzi, col tè, coi parasoli, non sapevano farsi una vita, esser vere signore, dominare un uomo e una casa. Ci sono molte contadine in questa valle che sanno meglio dominarsi, e comandare. Irene e Silvia non erano piú contadine, e non ancora vere signore. Ci stavan male, poverette - ci sono morte."
Cesare Pavese ~ (La luna e i falò / 1950)
"I’ve known a few women on my travels, fair ones and dark — I’ve gone after them and spent a pretty penny on them; now that I’m not yoimg any more they come after me, but what does it matter — and I’ve realised that Sor Matteo’s daughters weren’t the prettiest after all — Santina, perhaps, but then 1 didn’t see her when she grew up — they had the same beauty as dahlias, or roses, or the flowers that grow in gardens under the fruit trees. I’ve come to realise that they weren’t very clever either, and that in spite of their piano - playing and their novels and their tea-drinking and their parasols, they couldn’t manage their own lives — they weren’t cut out to be real ladies and to lord it over a man and a house. There are plenty of peasant women in the valley who are better able to manage themselves and others, too. Irene and Silvia weren’t peasants any more and tijey weren’t real ladies yet, either. They didn’t manage very well, poor things — that’s how they died."
Cesare Pavese ~ (The moon and the bonfire / 1950)
Translated from the Italian by Louise Sinclair
"Gezilerimde birkaç kadın tanıdım, sarışınları, esmerleri – peşlerinden koştum, epeyce de para döktüm; şimdi artık genç olmadığım için onlar benim peşimden geliyor, ama neye yarar – ve anladım ki, Sor Matteo'nun kızları en güzelleri değildi bunların – belki Santina, ama onu da büyümüş haliyle görmedim – dalyalar ya da güller, ya da meyve ağaçlarının altında, bahçelerde büyüyen çiçeklere benzer güzellikleri vardı. Sonunda farkettim ki, çok zeki de değillerdi, piyano çalmalarına, romanlarına, çay içmelerine ve şemsiyelerine karşın kendi yaşamlarını düzene sokmayı beceremediler – gerçek hanım olmaya, bir erkeği ve bir evi yönetmeye uygun yaratılmamışlardı. Vadide, kendilerini, hatta başkalarını daha iyi çekip çevirebilecek bir yığın köylü kadını bulunur. Irene ve Silvia artık köylü değillerdi, gerçek hanım da değillerdi. Pek iyi idare edemediler durumu, zavallılar – ölümleri de öyle oldu."
Cesare Pavese ~ (Ay ve Şenlik Ateşleri / 1950)
İngilizceden çeviren: Mehmet H. Doğan
(Adam Yay., İstanbul, İkinci Basım: Mayıs 1991, s. 107.)
La luna e i falò di Pavese versione graphic novel. Autori: Marco D’Aponte, Marino Magliani. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder