Las armas secretas / Julio Cortázar

"El mundo se maneja con un cilindro de caucho que cabe en la mano; girando apenas a la derecha, todos los árboles son un solo árbol tendido a la vera del camino; entonces se hace girar una nada a la izquierda, el gigante verde se deshace en cientos de álamos que corren hacia atrás, las torres de alta tensión avanzan pausadamente, una a una, la marcha en una cadencia feliz en la que ya pueden entrar palabras, jirones de imágenes que no son las de la ruta, el cilindro de caucho gira a la derecha, el sonido sube y sube, una cuerda de sonido se tiende insoportablemente, pero ya no se piensa más, todo es máquina, cuerpo pegado a la máquina y viento en la cara como un olvido."

Julio Cortázar - (Las armas secretas, 1959)





"The world is steered by a little rubber tube that fits in the hand; turning just a little to the right, all the trees become a single tree spread out at the side of the road; then turn the slightest bit to the left, the green giant splits into hundreds of aspens that race backwards, the towers carrying the high-tension wires move forward with a leisurely motion, one at a time, the march is a cheerful cadense, even words can get into it, tags of images, nothing to do with what you see along the road, the rubber tube turns to the right, the sound gets louder and louder, a wire of sound extends itself unbearably, but there’s no more thinking now, it’s all machine, body set onto the machine and the wind against the face lake forgetfulness."

Julio Cortázar - (Secret Weapons / Blow-Up: And Other Stories)





"Dünyanın dümeni avuç içine sığan bir küçük lastik tüptür; biraz sağa döndür, bütün ağaçlar tek ağaç olur yolun kıyısına serilir; şimdi de azıcık sola çevir, o yeşil dev yarılır, hepsi de geri geri giden yüzlerce çam ağacına dönüşür, yüksek gerilim tellerini taşıyan kuleler aheste aheste yaklaşırlar, teker teker, neşeli bir müzik tümcesidir bu geçit, sözler bile girebilir araya, imge parçaları, yolda görülenlerle ilişkisiz; lastik boru sağa dönüyor, ses yükseldikçe yükseliyor, bir ses teli dayanılmaz bir gerilimle uzuyor, uzuyor ama düşünmek diye bir şey yok artık, şimdi makinadır her şey, gövde makinaya oturtulmuş ve yüze rüzgâr vuruyor, unutuş gibi."

Julio Cortázar - ("Gizli Silahlar" adlı öyküsünden / Büyüdükçe)

Çeviri: Nihal Yeğinobalı, Alan Yayıncılık, 1985

Brie, May 1968, by Henri Cartier-Bresson