"pienso a veces en Dios
bueno no tantas veces
no me gusta robar
su tiempo
y además está lejos
vos estás a mi lado
ahora mismo estoy triste
estoy triste y te quiero
ya pasarán las horas
la calle como un río
los árboles que ayudan
el cielo
los amigos
y qué suerte
te quiero
hace mucho era niño
hace mucho y qué importa
el azar era simple
como entrar en tus ojos
déjame entrar
te quiero
menos mal que te quiero.
No sé si alguna vez les ha pasado a ustedes
pero puedo ocurrir que de pronto uno advierta
que en realidad se trata de algo más desolado
uno de esos amores de tántalo y azar
que Dios no admite porque tiene celos.
Fíjense que él acusa con ternura
y ella se apoya contra la corteza
fíjense que él va tildando recuerdos
y ella se consterna misteriosamente."
Mario Benedetti
To the Left of the Oak Tree
"Sometimes I think of God
But not too often
I don't like to rob
His time
And besides he is far away
You are here by my side
Right now I am sad
I am sad and I love you
The time will go by
The street like a river
The abetting trees
Friends
Whatever
I love you
A long time ago I was a boy
A long time ago and it doesn't matter
The toss was simple
How to enter your eyes
Let me in
I love you
It is so good to love you.
I don't know if it has ever occurred to you
But it might happen that soon you are aware
That in reality it has to do with something more desolate
A love of the kind that is blind and rare
That God doesn't allow because he is jealous.
Look how he accuses with tenderness
As she leans against the tree-bark
Look at how he brandishes memories
And she is consternated mysteriously."
Mario Benedetti
Translated by Mario Benedetti, Louise B. Popkin
Meşe Ağacının Solunda
"Tanrıyı düşünüyorum bazen
öyle çok da değil ama
zamanını çalmak istemem
hem zaten o uzakta
ama sen yanımdasın şimdi keder içindeyim
keder içindeyim ama seviyorum seni
daha nice saatler geçecek biliyorum
bir nehir gibi akıp sokaklar geçecek
hep yanımda olan ağaçlar
gökyüzü
ve dostlar geçecek
ama öyle şanslıyım ki
seni seviyorum
çok eskiden çocukken
çok eskiden, her neyse boş ver
basit bir tesadüftü zaten
gözlerinde kaybolmak gibi tıpkı
izin ver kaybolayım yine
seviyorum seni
seni seviyorum şükür ki.
Bilmiyorum sizin de hiç başınıza geldi mi
ama bazen insan bir anda fark eder ki
aslında çok daha sarsıcı bir ilişki söz konusudur
akıl ermez acılar ve tesadüflerle örülü
Tanrının kıskançlıktan yol vermediği aşklardandır bu.
Bakın adam nasıl da şefkatle itham ediyor kadını
kadın öylece bir ağacın gölgesine yaslanmış
adam nasıl da döküyor eski anılarını ortaya bir bir
ve için için dağılıyor ama dimdik ayakta kadın."
Mario Benedetti
İspanyolca'dan çeviren: Bülent Kale
(Aşk Kadınlar ve Hayat / Ayrıntı Yayınları / Birinci Basım: İstanbul, Eylül 2015)
 |
| Photo by David Dubnitskiy |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder