Dark House / Sylvia Plath

DARK HOUSE

This is a dark house, very big.
I made it myself,
Cell by cell from a quiet corner,
Chewing at the grey paper,
Oozing the glue drops,
Whistling, wiggling my ears,
Thinking of something else.

It has so many cellars,
Such eelish delvings!
U an round as an owl,
I see by my own light.
Any day I may litter puppies
Or mother a horse. My belly moves.
I must make more maps.

These marrowy tunnels!
Moley-handed, I eat my way.
All-mouth licks up the bushes
And the pots of meat.
He lives in an old well,
A stoney hole. He's to blame.
He's a fat sort.

Pebble smells, turnipy chambers.
Small nostrils are breathing.
Little humble loves!
Footlings, boneless as noses,
It is warm and tolerable
In the bowel of the root.
Here's a cuddly mother.

(1959)

Sylvia Plath - (Poem for a Birthday)





CASA OSCURA

Esta es una casa muy grande, oscura.
La hice yo misma,
celda a celda desde un rincón tranquilo,
masticando papel gris,
virtiendo gotas de cola,
silbando, moviendo mis orejas,
pensando en otra cosa.

¡Tiene tantos sótanos,
tantas excavaciones tortuosas!
Redonda como una lechuza,
veo por mi propia luz.
En cualquier momento puedo parir cachorros,
ser madre de un caballo. Mi vientre se mueve.
Debo seguir trazando mapas.

¡Estos túneles medulares!
Manos de topo, devoro mi camino.
Todo-boca lame los arbustos y las ollas con comida.
Vive en un viejo pozo,
un agujero de piedra. Él es el culpable.
Él es el culpable.
Es un gordo inútil.

Olor a guijarros, cámaras como nabos.
Minúsculos ocicos están respirando.
¡Oh humildes pequeñuelos!
Criaturitas sin hueso, como narices,
es un lugar tibio, tolerable,
el vientre de la raíz.
Hay aquí una madre que cobija.

Sylvia Plath - (Poema para un cumpleaños)





KARANLIK EV

Karanlık bir evdir bu, çok büyük.
Kendi kendime yaptım,
Sessiz bir köşeden odacık odacık,
Çiğneyerek boz kağıdı,
Sızdırarak tutkal damlalarını,
Islık çalarak, kımıldatarak kulaklarımı,
Başka bir şeyler düşünerek.

Öyle çok mahzeni var ki evin,
Yılanbalığı kayganlığında oyuklar!
Bir baykuş misali değirmiyim,
Görürüm kendi ışığımda.
Her bir gün enik yavrulayabilirim
Ya da bir at doğurabilirim. Kımıldar karnım.
Daha çok harita yapmalıyım.

Şu iliksi tüneller!
Köstebek ellerle yiyerek ilerlerim yolumda.
Büsbütün-ağız yalar yalapşap çalıları
Ve et tencerelerini.
Yaşar eski bir kuyuda,
Taşlık bir çukurda. Kendi kabahatidir.
Şişkonun biridir.

Çakıl taşı kokuları, şalgamsı odalar.
Küçük burun delikleri soluk alır.
Küçük mütevazı sevgililer!
Değersiz şeyler, burunlar gibi kemiksiz,
Sıcak ve tahammül edilebilir
Kökün bağırsağında.
Buradadır şefkatli bir anne.

(1959)

Sylvia Plath - (Bir Doğum Günü Şiiri)

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy

Unknown photographer