An Lou Andreas-Salomé / Rainer Maria Rilke

An Lou Andreas-Salomé

II

Wie man ein Tuch vor angehäuften Atem,
nein: wie man es an eine Wunde presst,
aus der das Leben ganz, in einem Zug,
hinauswill, hielt ich dich an mich: ich sah,
du wurdest rot von mir. Wer spricht es aus,
was uns geschah? Wir holten jedes nach,
wozu die Zeit nie war. Ich reifte seltsam
in jedem Antrieb übersprungener Jugend,
und du, Geliebte, hattest irgendeine
wildeste Kindheit über meinem Herzen.

Rainer Maria Rilke

Aus: Die Gedichte 1910 bis 1922 (Duino, November oder Dezember 1911)





To Lou Andreas-Salomé

II

As one puts a handkerchief before pent-in-breath-
no: as one presses it against a wound
out of which the whole of life, in a single gush,
wants to stream, I held you to me: I saw you
turn red from me. How could anyone express
what took place between us? We made up for everything
there was never time for. I matured strangely
in every impulse of unperformed youth,
and you, love, had wildest childhood over my heart.

Rainer Maria Rilke

(Duino, November or December 1911)





A Lou Andreas-Salomé

II
 
Como se aprieta un paño sofocando el aliento;
más bien como se aprieta ante una herida
de la que salir quiere la vida de un tirón,
así te apreté yo contra mí: y veía
que por mí enrojecías. ¿Quién expresa
lo que nos sucedió? Recuperamos todo
lo que estaba pendiente. Maduré en modo extraño
en cada impulso de juventud no vivida;
y tú, amada, traías algún tipo de la
infancia más salvaje sobre mi corazón.
 
Rainer Maria Rilke

(Duino, noviembre o diciembre de 1911)
 
Tomado de: Rainer Maria Rilke, Poesía Amorosa. Selección, prólogo, traducción y notas de Federico Bermúdez-Cañete, Poesía Hiperión, España, 2000, 307p. (pp. 175-176)





A Lou Andreas-Salomé

II

come si preme un fazzoletto sul respiro affannoso,
no: come su una ferita
dalla quale la vita, in un unico fiotto, vuole uscire,
ti tenevo stretta a me: vedevo
che ti coloravo di rosso.
chi mai potrà esprimere
ciò che ci accadde? recuperammo tutto
ciò per cui non ci fu mai tempo.
io maturai stranamente
in ogni impeto di giovinezza non vissuta
e tu, amata, avesti come
una selvaggia infanzia sul mio cuore.

Rainer Maria Rilke

(Duino, novembre o dicembre 1911)





Lou Andreas-Salomé için

II

Birikmiş soluğun önüne bir mendil tutar gibi,
hayır, onu ruhun bir anda uçuvereceği bir yaraya
bastırır gibi, bastırdım seni kendime, gördüm
benimle kanadığını. Kim dile getirebilir
bize ne olduğunu? Vakit olmamış her şeyi
gerçekleştirdik. Ben sıradışı olgunlaştım
harcanmış gençliğin her güdüsünde,
ve sen, sevgilim, kalbimin üstünde,
çılgınca bir çocukluk çağına girdin.

Rainer Maria Rilke

(Duino, Kasım-Aralık 1911)

Alıntı: (Kızkardeşim Karım / Lou Andreas Salome, Yazarı: H. F. Peters, Çeviren: Deniz Gemici, Afa Yayınları, 1993)

 

Lou Andreas-Salomé in the Year 1897.