Novembers / İlhan Berk

NOVEMBERS

Have you ever seen a city razed to the ground?
So what if I have? Whenever and where it was

stays with me, my acrid history.

Know this

What is time
a November leaf
a child's vacillating mouth
a rose
a left-over, half-drunk glass of water.

Right over there in Topağaci I have my own rose-seller
his face like a closed shop in November,
like the oldest winds.

Me, I'm like a stopped clock in a far-off station
wind flocks around inside.

Know this.

Ilhan Berk (18 November 1918 – 28 August 2008) was a leading contemporary Turkish poet.

Translated by George Messo





KASIMLARDA

Sen hiç yerle bir olmuş kentler gördün mü?
Gördüm dediğim de ne? Nerede ne zamandı

Bende benim buruk tarihim gibi durur.

Bil bunu.

Zaman ki nedir
Kasımlarda bir yaprak
Bir çocuğun gidip gelen ağzı
Bir gül
İçip yarıda bıraktığın bir bardak su.

Benim Topağacı’ında tam orda bir gülcüm vardır
Kasımlarda kapalı dükkânlar gibidir yüzü
En eski rüzgârlar gibidir.

Ben ki uzak bir istasyonda durmuş bir gar saati gibiyim
Rüzgâr üşüşmüş içine.

Bil bunu.

İlhan Berk

Sirkeci Train Station, Istanbul, Turkey, 2011,
by Nejdet Düzen (Turkish photographer)

Siempre / Pablo Neruda

SIEMPRE

Antes de mí
no tengo celos.

Ven con un hombre
a la espalda,
ven con cien hombres en tu cabellera,
ven con mil hombres entre tu pecho y tus pies,
ven como un río
lleno de ahogados
que encuentra el mar furioso,
la espuma eterna, el tiempo!

Tráelos todos
adonde yo te espero:
siempre estaremos solos,
siempre estaremos tú y yo
solos sobre la tierra,
para comenzar la vida!

Pablo Neruda - (Los versos del capitán, Las Furias, 1952)





ALWAYS

Facing you
I am not jealous.

Come with a man
at your back,
come with a hundred men in your hair,
come with a thousand men between your bosom and your feet,
come like a river
filled with drowned men
that meets the furious sea,
the eternal foam, the weather.

Bring them all
where I wait for you:
we shall always be alone,
we shall always be, you and I,
alone upon the earth
to begin life.

Pablo Neruda - (The Captain's Verses, The Fruies, 1952)

Translated by Donald D. Walsh





ALWAYS

I am not jealous
of what came before me.

Come with a man
on your shoulders,
come with a hundred men in your hair,
come with a thousand men between your breasts and your feet,
come like a river
full of drowned men
which flows down to the wild sea,
to the eternal surf, to Time!

Bring them all
to where I am waiting for you;
we shall always be alone,
we shall always be you and I
alone on earth
to start our life!

Pablo Neruda - (The Captain's Verses, 1952)

Translation from poetryconnection.net





TOUJOURS

Je ne suis point jaloux
de ce qui m'a précédé.

Viens avec un homme
ancré à tes pas
viens avec cent hommes dans ta chevelure,
viens avec mille hommes entre ta poitrine et tes pieds,
viens comme le fleuve
chargé de noyés
et découvrant la mer furieuse,
l'écume éternelle, le temps !


Viens avec eux tous
là où je t'attends :
nous serons toujours seuls
il n'y aura que toi et moi
seuls sur la terre pour commencer la vie !

Pablo Neruda - (Les Vers du Capitaine, 1952)





SEMPRE

Prima di me
non son geloso.

Vieni con un uomo
alla schiena,
vieni con cento uomini nella tua chioma,
vieni con mille uomini tra il tuo petto e i tuoi piedi,
vieni come un fiume
pieno d'affogati
che trova il mar furioso,
la spuma eterna, il tempo!

Portali tutti
dove io t'attendo:
sempre saremo soli,
sempre sarem tu ed io
soli sopra la terra
Per iniziare la vita!

Pablo Neruda - (I Versi Del Capitano, 1952)





HER ZAMAN

Senin aksine
kıskanç değilim ben.

Bir adamla gel
sırtında,
yüz adamla gel saçında,
bin adamla gel memelerin ve ayakların arasında,
boğulmuş adamlarla dolu
bir ırmak gibi gel,
hiddetli denize kavuşan bir ırmak,
o sonsuz köpük püskürtüsü, zaman!

Hepsini getir
seni beklediğim yere:
ikimiz her zaman yalnız olacağız,
her zaman biz, sen ve ben,
yalnız olacağız dünyada
başlamak için hayata!

Pablo Neruda

Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

(“Kaptanın Dizeleri”nden, 1952)

Photo by Lucien Clergue

Versos a la tristeza de Buenos Aires / Alfonsina Storni

VERSOS A LA TRISTEZA DE BUENOS AIRES

Tristes calles derechas, agrisadas e iguales,
por donde asoma, a veces, un pedazo de cielo,
sus fachadas oscuras y el asfalto del suelo
me apagaron los tibios sueños primaverales.

Cuánto vagué por ellas, distraída, empapada
en el vaho grisáceo, lento, que las decora.
De su monotonía mi alma padece ahora.
—¡Alfonsina! —No llames. Ya no respondo a nada.

Si en una de tus casas, Buenos Aires, me muero
viendo en días de otoño tu cielo prisionero
no me será sorpresa la lápida pesada.

Que entre tus calles rectas, untadas de su río
apagado, brumoso, desolante y sombrío,
cuando vagué por ellas, ya estaba yo enterrada.

Alfonsina Storni





BUENOS AİRES’İN HÜZNÜ HAKKINDA

Hüzünlü, cetvel kadar düz caddeler, renksiz, hepsi de aynı
Bazen bir parça gökyüzünün doğrulduğu
Karanlık bina cepheleriyle
Yerdeki asfalt söndürdü ılık bahar düşlerimi

Ne kadar dolaştım üstünde başı boş, dalgın, yitik
Kurşuni siste, bir ziynet gibi usulca yükselen.
Bu tekdüzelikle hasta şimdi ruhum
„Alfonsina!“ çağırma beni, cevap vermem artık

Evlerinin birisinde, Buenos Aires, ölürsem bir gün
Ve o sonbahar vakti yine seyrediyorsam tutsak gökyüzünü
Şaşırtmaz beni kaya kadar mezar taşı

Çünkü ırmağının sıvadığı o cetvel düzü caddelerde
Sönmüş, sisler içinde, harap ve karanlık
Dolaşırken ben başı boş, gömülüydüm çoktan

Alfonsina Storni

Almancadan çeviren: Danyal Nacarlı

Pulpería de la Paloma en las calles Culpina y Juan B. Alberdi
en el barrio de Flores, c. siglo XIX. Buenos aires, Argentina

8 de septiembre / Pablo Neruda

8 DE SEPTIEMBRE

Hoy, este día fue una copa plena,
hoy, este día fue la inmensa ola,
hoy, fue toda la tierra.

Hoy el mar tempestuoso
nos levantó en un beso
tan alto que temblamos
a la luz de un relámpago
y, atados, descendimos
a sumergirnos sin desenlazamos.

Hoy nuestros cuerpos se hicieron extensos,
crecieron hasta el límite del mundo
y rodaron fundiéndose
en una sola gota
de cera o meteoro.

Entre tú y yo se abrió una nueva puerta
y alguien, sin rostro aún,
allí nos esperaba.

Pablo Neruda - (Los versos del capitán, 1952)





SEPTEMBER 8TH

Today, this day was a brimming cup,
today, this day was the immense wave,
today, it was all the earth.

Today the stormy sea
lifted us in a kiss
so high that we trembled
in a lightningflash
and, tied, we went down
to sink without untwining.

Today our bodies became vast,
they grew to the edge of the worJd
and rolled melting
into a single drop
of wax or meteor.

Between you and me a new door opened
and someone, sti1l faceless,
was waiting for us there.

Pablo Neruda - (The Captain's Verses, 1952)

Translated by Donald D. Walsh





8 SETTEMBRE

Oggi, questo giorno fu una coppa colma,
oggi, questo giorno fu l'immensa onda,
oggi, fu tutta la terra.

Oggi il mare tempestoso
ci sollevò come un bacio,
così in alto che tremammo
alla luce di un lampo
e, uniti, discendemmo
a immergerci senza scioglierci.

Oggi i nostri corpi si fecero lunghi,
crebbero fino al limite del mondo
e rotolarono fondendosi
in una sola goccia
di cielo o di meteora.

Tra me e te s'aprì una nuova porta
e qualcuno, ancora senza volto,
lì ci attendeva.

Pablo Neruda - (I Versi Del Capitano, 1952)





8 SEPTEMBRE

Aujourd’hui, notre temps a été coupe pleine,
aujourd’hui, notre temps a été vague immense,
aujourd’hui, terre entière.

Aujourd’hui la mer, houle furieuse,
nous a portés si haut dans un baiser
que nous avons tremblé
sous l’éclair fulgurant
et l’un à l’autre liés, nous sommes descendus
au fond des eaux sans desserrer l’étreinte.

Aujourd’hui nos corps ont grandi, grandi,
ils sont arrivé jusqu’au bout du monde
et ils ont roulé, fusionné :
goutte unique
de cire ou météore.

Entre nous – toi et moi – une porte nouvelle
s’est ouverte où quelqu’un, encore sans visage,
nous attendait.

Pablo Neruda - (Les Vers du Capitaine, 1952)





8 EYLÜL

Bugün olan gün ağzına dek dolu bir kadehti,
bugün olan gün muazzam bir dalgaydı,
bugün bütün bir dünyaydı.

Bugün yükseltti dalgalı deniz
bizi bir öpüşün doruğuna,
ki titremiştik
bir yıldırımın çakışında,
ürkmüştük ve dibe batmıştık
birbirimizin kucaklayışında.

Bugün yaymıştık bedenlerimizi sonsuzca,
büyümüştük dünyanın sonuna doğru
ve kaynaşmıştık birbirimize sarmalanmış olarak
tek bir damlasında
balmumunun ya da meteorun.

Yeni bir kapı açıldı aramızda
ve henüz yüzü olmayan biri,
oturdu ve bekledi bizi orada.

Pablo Neruda

Çeviri: İsmail Haydar Aksoy

("Kaptanın Dizeleri"nden, 1952)

Photo by Ken Pate

Canción del naranjo seco / Federico García Lorca

CANCIÓN DEL NARANJO SECO

(A Carmen Morales)

Leñador.
Córtame la sombra.
Líbrame del suplicio
de verme sin toronjas.

¿Por qué nací entre espejos?
El día me da vueltas.
Y la noche me copia
en todas sus estrellas.

Quiero vivir sin verme.
Y hormigas y vilanos,
soñaré que son mis
hojas y mis pájaros.

Leñador.
Córtame la sombra.
Líbrame del suplicio
de verme sin toronjas.

Federico García Lorca

Canciones para terminar - (Canciones 1921-1924)





SONG OF THE BARREN ORANGE TREE

Woodcutter.
Cut my shadow from me.
Free me from the torment
of seeing myself without fruit.

Why was I born among mirrors?
The day walks in circles around me,
and the night copies me
in all its stars.

I want to live without seeing myself,
and I will dream that ants
and thistleburrs are my
leaves and my birds.

Woodcutter.
Cut my shadow from me.
Free me from the torment
of seeing myself without fruit.

Federico García Lorca

Translated by W.S. Merwin





SONG OF THE BARREN ORANGE TREE

Woodcutter.
Cut out my shadow.
Free me from the torture
of seeing myself fruitless.

Why was I born among mirrors?
The daylight revolves around me.
And the night herself repeats me
in all her constellations.

I want to live not seeing self.
I shall dream the husks and insects
change inside my dreaming
into my birds and foilage.

Woodcutter.
Cut out my shadow.
Free me from the torture
of seeing myself fruitless.

Federico García Lorca





KURUMUŞ PORTAKAL AĞACININ TÜRKÜSÜ

Oduncu.
Kes gölgemi benim.
Kurtar beni işkencesinden
kısırlığımı seyretmenin.

Neden doğdun çepçevre aynalarla?
Gün dolanır durur etrafımda.
Ve gece yeniden yaratır beni
her bir yıldızında.

Yaşamak istiyorum görmeden kendimi.
Ve göreceğim düşünü
yapraklarım, kuşlarım olmuş
karıncaların atmacaların.

Oduncu.
Kes gölgemi benim.
Kurtar beni işkencesinden
kısırlığımı seyretmenin.

Federico García Lorca

Çeviri : Erdal Alova

Trees on the water, 1918, by Léon Spilliaert. Belgian (1881 - 1946)

Sonnet 18 / William Shakespeare

Sonnet 18

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
   So long as men can breathe or eyes can see,
   So long lives this, and this gives life to thee.

William Shakespeare





Soneto 18

¿A un día de verano compararte?
Más hermosura y suavidad posees.
Tiembla el brote de mayo bajo el viento
y el estío no dura casi nada.

A veces demasiado brilla el ojo
solar  y otras su tez de oro se apaga;
toda belleza alguna vez declina,
ajada por la suerte o por el tiempo.

Pero eterno será el verano tuyo.
No perderás la gracia, ni la Muerte
se jactará de ensombrecer tus pasos
cuando crezcas en versos inmortales.

Vivirás mientras alguien vea y sienta
y esto pueda vivir y te dé vida.

William Shakespeare

Versión de Manuel Mujica Láinez





Le Sonnet 18

Te comparerai-je à un jour d’été ?
Tu es plus aimable et plus tempéré.
Les vents violents font tomber les tendres bourgeons de mai,
et le bail de l’été est de trop courte durée.
Tantôt l’œil du ciel brille trop ardemment,
et tantôt son teint d’or se ternit.
Tout ce qui est beau finit par déchoir du beau, dégradé,
soit par accident, soit par le cours changeant de la nature.
Mais ton éternel été ne se flétrira pas
et ne sera pas dépossédé de tes grâces.
La mort ne se vantera pas de ce que tu erres sous son ombre,
quand tu grandiras dans l’avenir en vers éternels.
   Tant que les hommes respireront et que les yeux pourront voir,
   ceci vivra et te donnera la vie.

William Shakespeare

Traduction de François-Victor Hugo





Il Sonetto 18

Posso paragonarti a un giorno d'Estate?
Tu sei più amabile e più tranquillo.
Venti forti scuotono i teneri boccioli di Maggio,
E il corso dell'estate ha fin troppo presto una fine.
Talvolta troppo caldo splende l'occhio del cielo,
E spesso la sua pelle dorata s'oscura;
Ed ogni cosa bella la bellezza talora declina,
spogliata per caso o per il mutevole corso della natura.
Ma la tua eterna estate non dovrà svanire,
Né perder la bellezza che possiedi,
Né dovrà la morte farsi vanto che tu vaghi nella sua ombra,
Quando in eterni versi nel tempo tu crescerai:
   Finché uomini respireranno o occhi potran vedere,
   Queste parole vivranno, e daranno vita a te.

William Shakespeare





18. SONE

Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer?
Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın:
Taze tomurcukları sert rüzgârlar örseler,
Kısacıktır süresi yeryüzünde bir yazın:
Işıldar göğün gözü, yakacak kadar sıcak,
Ve sık sık kararı da yaldız düşer yüzünden;
Her güzel, güzellikten er geç yoksun kalacak
Kader ya da varlığın bozulması yüzünden;
Ama hiç solmayacak sendeki ölümsüz yaz,
Güzelliğin yitmez ki asla olmaz ki hurda;
Gölgesindesin diye ecel caka satamaz
Sen çağları aşarken bu ölmez satırlarda:
    İnsanlar nefes alsın, gözler görsün elverir,
    Yaşadıkça şiirim, sana da hayat verir.

William Shakespeare

Çeviri : Talât Sait Halman





18. SONE

Bir yaz günüyle kıyaslanamazsın.
Çok daha hoş ve çok daha candansın.
Mayıs goncalarını dağıtır hırçın yeller,
Ve yazın ömrü kısacıktır, gelir geçer:
Göğün gözü ışır kavurarak sımsıcak,
Ve yazgısıdır, o altın yüz solacak;
Ve gelir geçer güzelin güzelliği,
Kaderdir, ya da doğanın değişmesi,
Fakat senin sonsuz yazın solmaz asla,
Güzelliğin dönüşmez hiç hurdaya.
Ölüm de böbürlenemez, gölgesinde dolaştığın,
Ölümsüz satırlarda çağları aşacaksın.
Soluk aldıkça insanlar ve gördükçe gözler,
Yaşayacak sana hayat verecek bu dizeler.

William Shakespeare

Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

Girl and the sea by David Dubnitskiy

Руки милой - пара лебедей - / Сергей Александрович Есенин

Руки милой - пара лебедей -

Руки милой - пара лебедей -
В золоте волос моих ныряют.
Все на этом свете из людей
Песнь любви поют и повторяют.

Пел и я когда-то далеко
И теперь пою про то же снова,
Потому и дышит глубоко
Нежностью пропитанное слово.

Если душу вылюбить до дна,
Сердце станет глыбой золотою.
Только тегеранская луна
Не согреет песни теплотою.

Я не знаю, как мне жизнь прожить:
Догореть ли в ласках милой Шаги
Иль под старость трепетно тужить
О прошедшей песенной отваге?

У всего своя походка есть:
Что приятно уху, что - для глаза.
Если перс слагает плохо песнь,
Значит, он вовек не из Шираза.

Про меня же и за эти песни
Говорите так среди людей:
Он бы пел нежнее и чудесней,
Да сгубила пара лебедей.

Сергей Александрович Есенин





HANDS OF LOVELY, AS THE PAIR OF SWANS

Hands of lovely, as the pair of swans,
Merge into my golden hair.
All in that world, people so,
Sing their songs and reiterate.

I was singing also at distance,
Now I sing the same again,
And because of that is tender
Any a world, I'm going to say.

If you love, re-love the soul to bottom,
Heart'll become for sure a golden hill,
Only the moon of Tegeran's cold
Can't give to your song slightly a heat.

I don't know, how I could live:
Whether I should burn, caressing Shagie,
Or I in close to old age - to grieve
All about the former singing shudder?

All have their special manner of walk:
Some thing's best for ear, some - for eye,
If the persian boy sings bad, then is obvious,
That he is born in Shiraz site.

Let about me say simply that words
In accordance to my clear songs:
He could sing more tender and more nice songs,
But two swans had perished him to whole.

(August 1925)

Sergei Yesenin

Translated by Lyudmila Purgina





MY LOVER'S HANDS LIKE A PAIR OF SWANS

My lover's hands like a pair of swans,
in my blonde currently no.
This whole world all people
are singing this love song sung.

Past in the distance, I have sung,
today I took it re-sang,
so that overflowing tenderness of discourse
deeply breathe the breath of life.

If so heart heartily love child,
it would become a big nugget, however,
the Haoyue Tehran when empty,
can not singing warm my heart.

I do not know how to spend this life -
the beloved Our assets caress in burnout,
or to old age, heart excited
sadly missed Chung love courage?

Everything has its own characteristics:
some Wyatt ears, and some entertainment eyes.
Persians compiled songs,
he would never from Shiraz city.

When it comes to me because
these songs in among people say:
He can sing softer wonderful,
and the result was destroyed by one pair of swans.

(August 1925)

Sergei Yesenin





SEVGİLİNİN ELLERİ BİR ÇİFT KUĞU

Sevgilinin elleri bir çift kuğu,
Saçlarımın altınında yüzüyor.
Bu dünyada her insanoğlu
Kendi aşk şarkısını söylüyor.

Bir zamanlar uzaklarda ben de söylerdim
Ve aynı şarkı şimdi dilimde,
Bu yüzden soluklanıyor derin,
Yumuşacık söz, ince esrikliğiyle.

Bütün sevgiyi akıtırsa ruhun pınarı
Yürek olur bir külçe altın,
Ancak şimdi ısıtmıyor şarkıları
Ayışığı, sıcaklığıyla Tahran'ın.

Bilmem, nasıl geçeyim yaşam yolunu,
Kül mü olayım okşayışlarında Şahanenin,
Yoksa yaşlılığın eşiğinde bir gün ruhumu
Gereyim mi anısıyla şarkılı yiğitliğin.

Herkesin bir kendi yürüyüşü var
Kimi göze, kimi kulağa iyidir.
Bir İranlı besteliyorsa kötü şarkılar,
Demek asla Şirazlı değildir.

Bu şarkılar içinse benden söz açınca,
Şöyle deyin, duysun her insanoğlu:
Daha ince ve güzel şarkı söylerdi ama,
Kıydı ona bir çift kuğu.

Sergey Yesenin

Çeviri: Azer Yaran

Photo by Johannes Zachs