Nostos
There was an apple tree in the yard —
this would have been
forty years ago — behind,
only meadows. Drifts
of crocus in the damp grass.
I stood at that window:
late April. Spring
flowers in the neighbor’s yard.
How many times, really, did the tree
flower on my birthday,
the exact day, not
before, not after? Substitution
of the immutable
for the shifting, the evolving.
Substitution of the image
for relentless earth. What
do I know of this place,
the role of the tree for decades
taken by a bonsai, voices
rising from the tennis courts —
Fields. Smell of the tall grass, new cut.
As one expects of a lyric poet.
We look at the world once, in childhood.
The rest is memory.
Louise Glück
Nostos
Había un manzano en el patio—
esto debió haber sido
hace cuarenta años—atrás,
solo prados. Bancos
de crocus en la hierba húmeda.
Me paré en esa ventana:
finales de abril. Primavera
flores en el jardín del vecino.
¿Cuántas veces, realmente, floreció el árbol
en mi cumpleaños,
el día exacto, no
antes, no después? Sustitución
de lo inmutable
por lo cambiante, lo evolutivo.
Sustitución de la imagen
por la tierra incansable. ¿Qué
sé yo de este lugar?
El rol del árbol durante décadas
sustituido por un bonsái, voces
que se elevan desde las canchas de tenis —
Campos. Olor de la hierba alta, recién cortada.
Como se espera de un poeta lírico.
Miramos el mundo una vez, en la infancia.
El resto es memoria.
Louise Glück
Traducción: Marisol Bohórquez Godoy
Nostos
Había un manzano en el patio --
esto habrá sido
hace cuarenta años -- y detrás,
solo praderas. Montones
de crocus en el pasto mojado.
Yo me paraba junto a esa ventana:
fines de abril. Flores
de primavera en el patio vecino.
¿Cuántas veces el árbol floreció,
de verdad, para mi cumpleaños,
el día exacto, no antes,
ni después? La sustitución
de lo inmutable
por lo que cambia, por lo que evoluciona.
La sustitución de la imagen
por la tierra implacable. ¿Qué
es lo que sé de este lugar?
El papel de ese árbol confundido por
décadas con un bonsai, las voces
subiendo desde las canchas de tenis –
Los campos. Olor a pasto crecido, recién cortado.
Lo que se espera de un poeta lírico.
Miramos el mundo una sola vez, en la infancia.
El resto es memoria.
Louise Glück
Nostos
C’era un melo nell’orto –
saranno stati
quarant’anni fa – dietro,
soltanto pascolo. I petali
del croco sull’erba umida.
Ero a quella finestra:
fine aprile. I fiori
di primavera nell’orto dei vicini.
Quante volte, davvero, l’albero
è fiorito per il mio compleanno,
esattamente quel giorno, non
prima, non dopo? Sostituzione
dell’immutabile
con quel che muta, che evolve.
Sostituzione dell’immagine
con la terra incessante. Cosa
so di questo luogo,
il ruolo dell’albero per decenni
sostituito da un bonsai, voci
che giungono dai campi da tennis –
Prati. Odore dell’erba alta, tagliata da poco.
Come ci si aspetta da un poeta lirico.
Guardiamo il mondo una sola volta, nell’infanzia.
Il resto è ricordo.
Louise Glück
(da “Meadowlands”, traduzione di Bianca Tarozzi)
Nostos
C’era un melo nel giardino –
saranno stati quarant’anni fa – dietro,
solo prati. Distese
di crochi nell’erba umida.
Stavo a quella finestra:
fine aprile. Fiori primaverili
nel giardino del vicino.
Quante volte, davvero, l’albero
era fiorito il giorno del mio compleanno,
il giorno esatto, non
prima, non dopo? Sostituzione
dell’immutabile
per il mutevole, ciò che evolve.
Sostituzione dell’immagine
per la terra inesorabile. Che cosa
so di questo luogo,
il ruolo dell’albero per decenni
assunto da un bonsai, voci
che si elevano dai campi da tennis –
Campi. Odore dell’erba alta, appena tagliata.
Come uno si aspetta da un poeta lirico.
Guardiamo il mondo una volta, da piccoli.
Il resto è memoria.
Louise Glück
Traduzione: Fabiola Castellani
Yuvaya Dönüş
Bahçede bir elma ağacı vardı -
Bu kırk yıl evvel olmalı – ardında
alabildiğine çayırlar. Çiğdemler
ıslak çimlerde sürüklenen.
O pencerede duruyordu:
Nisan sonuydu. Bahar
çiçekleri komşunun bahçesinde.
Kaç kez çiçek açtı o ağaç,
tam o gün ama, doğum günümde,
daha önce ya da daha sonra değil?
Değişkenin, evrilenin
sabitle ikamesi.
Amansız yeryüzünün
imgeyle ikamesi. Ne biliyorum
bu yere dair,
ağaç rolünü on yıllardır
bir bonsai oynuyor, sesler
yükseliyor tenis kortlarından –
Tarlalar. Uzun çimenlerin kokusu, taze
biçilmiş.
Lirik bir şairden bekleneceği gibi.
Dünyaya bir kez çocukken bakarız.
Gerisi hatıradır.
Louise Glück
Çeviren: Nuray Önoğlu
Eve Dönüş
Bahçede bir elma ağacı vardı
kırk yıl kadar önce olmalı — ardından,
yalnızca çayır. Çiğdem
çiçekleriyle bezeli ıslak çimler.
Pencerede dururdum:
Nisan sonu. Komşunun bahçesinde
ilkbahar çiçekleri.
Sahi, kaç kere çiçek açtı şu ağaç
doğum günümde,
tam o gün ama, ne önce ne de sonra,
kaç kere? Değişkenin,
evrilenin,
durağanın yerine geçmesi.
Acımasız dünyanın,
düşlerin yerine geçmesi. Bildiklerim
nedir, buraya dair,
bir bonsai, ağaç rolünü üstleniyor
onyıllardır, sesler yükseliyor,
tenis sahalarından —
Tarlalar. Uzun çimenlerin kokusu, yeni biçilmiş.
Çoşkulu bir şairden beklendiği gibi.
Dünyaya bir kez çocukken bakarız,
Hatıradır gerisi.
Louise Glück
Çeviren: Fahri Alpyürür
 |
| Photo by @as_it_is_____ |
.jpg)
