BİR YAPRAĞIN AŞKLA OLAN İMTİHANI
Ben böyle sabah-akşam
her an
seni düşünüyorum ya,
solgun bir yapraktan say beni.
Savrulmuşum nicedir rüzgarlarla.
Oysa ben çok severim rüzgarı,
yağmurla.
Toprağa düşmüşüm.
Karışmışım onun doğurganlığına.
Nice kışlar,
nice baharlar,
gelip geçmiş.
Bir sabah güneş
hiç olmadığı kadar
ışımış toprağa.
Usulca çatlamış tohum.
Bir-iki gerinmiş,
ve baş vermiş
ölü yaprakların arasından.
Şimdi o tohum yapraklandı.
Ezilmezse,
yenmezse,
bir suyun kenarında
ağaç olacak...
Erdinç Durukan
 |
Over Dnieper River, by Victor Onyshchenko
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder